Стравот од училиште е подетално истражуван и проучуван во последниве години. Се чини дека во последно време сè поголем процент од децата се плашат од училиштето, а некои дури и развиваат депресија.

Покрај психолошките симптоми при размислување или одење на училиште, може да се појават и физички симптоми (главоболки, стомачни болки, вртоглавици, гадење и сл.). Причините се многубројни, а многу родители сè уште не сфаќаат колку е важно да се разговара на оваа тема со децата.

Стравови и анксиозност кај децата од училишна возраст

Стравот од училиште не мора нужно да се дефинира како училишна фобија имајќи предвид дека интензитетот на стравот варира од дете до дете. Сепак, факт е дека стравовите и анксиозноста кај училишните деца се поврзани и со физиолошките реакции на една личност.

Кај децата што страдаат од училишна анксиозност, училиштето предизвикува тригер за опасност во мозокот и на тој начин ја контролира личноста, иако во крајна линија опасноста не е реална. Иако многу деца знаат дека не треба да се грижат, мозокот сè уште го доживува училиштето како закана и резултира со избегнување и страв од училиштето.

Во одредени ситуации се јавува реакцијата „бори се или бегај“, што е карактеристична реакција на телото на стрес (во овој случај стрес од училиштето), а во телото предизвикува неврохемиски одговор на мозокот на висока готовност. Во такви ситуации тешко е да се контролира мозокот и последиците од неговата висока возбуда. Според тоа, децата го доживуваат училиштето како закана, страв, грижа, казна и стрес. Добрата вест е што постојат техники и методи за решавање на овој проблем, но за тоа е потребна соработка и од родителите и од детето.

Можни причини за појава на страв

Не постои конкретна причина за страв од училиште, но експертите сугерираат дека одредени ситуации сепак можат да го поттикнат овој проблем. На пример, децата што отсуствувале од училиште извесно време поради болест или некоја друга причина, на крајот може да развијат страв од враќање на училиште. Ова е поврзано со грижата за надополнување на пропуштените часови и справувањето со голем обем на тешки задачи.

Понекогаш стравот од училиштето е сосема оправдан, особено кога причината е физичко или психичко малтретирање кое детето го доживува на училиште. За жал, поради оваа причина, стравот од насилниците е генерализиран на стравот од училиште воопшто. Сепак, тоа е проблем кој треба да се пријави.

Од друга страна, сè почеста причина за овој вид страв се претерано високите барања и очекувања на родителите кои претерано ја нагласуваат важноста на просекот и високите оценки. Иако оценките се важни, особено за оние со амбициозни цели на факултет, тие не треба да се сфаќаат премногу сериозно. Психијатрите ги предупредуваат родителите да престанат да ги тераат децата да имаат 5,0 просек бидејќи тоа не само што поттикнува страв од училиште, туку и перфекционизам, страв од неуспех, депресија и анксиозност. Оценките понекогаш навистина не се мерило за знаењето, а децата треба да бидат свесни дека и покрај некои пониски оценки, сепак можат да ги постигнат своите желби и цели доколку се упорни и вредни.

Справување со стравот

Справувањето со стравот обично бара заеднички напори помеѓу советниците за ментално здравје, наставниците, родителите и децата. За детето да го надмине стравот од училиште, мора директно да се реши. Постојат добро развиени програми кои се користат за надминување на теми или ситуации од кои луѓето се плашат. Без разлика дали се работи за страв од летање, висина, кучиња или училиште, чекорите се речиси исти.

Во основа, за секој човек се развива индивидуализирана програма за да може постепено да пристапи кон она од кое се плаши. Методите за управување со стравовите се учат и зајакнуваат со текот на времето, а кога човек ќе успее да совлада одредени техники, сфаќа дека е можно да се преживее и да се надмине изворот на стравот без придружни симптоми.

Сепак, потребно е време. Не треба да очекувате децата да го решат овој проблем преку ноќ. Како родители, треба да ги поддржувате и да градите квалитетна комуникација и доверба со вашето дете секој ден. Добро би било јасно да им дадете до знаење дека можат да ви се пожалат за училиштето, но и за сето она што е или не е поврзано со училиштето. Сепак, потребно е време. Не треба да очекувате децата да го решат овој проблем преку ноќ. Како родители, треба да ги поддржувате и да градите квалитетна комуникација и доверба со вашето дете секој ден. Добро би било јасно да им дадете до знаење дека можат да ви се пожалат за училиштето и за сето она што е или не е поврзано со училиштето.

Обидете се редовно да ги охрабрувате за училиштето и да им укажете на нивната вредност која не зависи од оценките и успехот на испитите. Охрабрете ги да одат на забави и воннаставни активности со пријателите од училиштето, со цел да развијат пријателства.

Исто така, би било добро ако редовно одите на родителски состаноци и разговарате со наставниците и професорите доколку се сомневате дека има одредени проблеми со стравот на вашето дете од училиште.

Понекогаш наставниците можат појасно да ги разберат можните причини за овој проблем, со оглед на тоа што поминуваат многу време со детето.

Размислете и за помошта од другите служби во училиштето кои можат да ви помогнат. Училишниот психолог или педагог може да биде од голема помош за детето доколку одбие да зборува за својот страв со родителите.

Извор