Иако природната желба на секој родител е да го заштити своето дете од стрес и страв, справувањето со емоционалните предизвици на детето може да биде тежок предизвик. Важно е да се разбере како да се приспособат реакциите за да се обезбеди поддршка и сигурност, а со тоа и да се создаде позитивна средина за детето кое се справува со непријатни емоции. Еве десет совети како да го утешите детето.

Важно е да се бидете покрај детето

За многу деца, присуството на родителот може да помогне да се смират. Важно е да ги прегрнете или да ги држите во својот скут. Дури и држењето за рака може да им даде чувство на сигурност и удобност.

Не бидете премногу вклучени во животот на детето

Кога на децата им се кажува што точно да прават или да кажат во стресни и предизвикувачки ситуации, тие нема да можат самите да ги решаваат проблемите или да научат како да се справат со нив. Тоа не значи дека никогаш нема да им треба помош, но треба да ги оставиме прво сами да се обидат да го решат проблемот.

Движење

Физичката активност може да има смирувачки ефект во периоди на висок стрес. Трчањето или играњето игра која вклучува моторни движења им помага на децата да заборават на грижите или стравот.

Не избегнувајте активности

Кога станува збор за непријатни ситуации, ефективен пристап би било да се поттикне постепеното изложување на предизвици. Ако децата постојано избегнуваат активности кои предизвикуваат страв или непријатност, тие стравови може да продолжат. За да се реши ситуацијата, важно е да не се очекува напредок одеднаш. Преземањето мали чекори е клучно.

На пример, ако децата се мачат да си играат со другите деца на училиште, организирањето време за игра дома може да биде промислена стратегија. На тој начин, тие можат да се фокусираат на градење топли односи со едно дете, пред да се соочат со динамиката на поголема група деца на училишното игралиште.

Разговарајте со детето

Важно е да се има можност за изразување на чувствата, особено кај децата. Треба да им дадете малку време и да ги слушате без да ја осудувате или минимизирате нивната вознемиреност. Најдобро време за разговор е кога се смирени бидејќи така полесно слушаат.

Не уверувајте го детето дека сѐ ќе биде во ред

Кажувањето дека сѐ ќе биде во ред, всушност, може да потврдува дека имаат од што да се плашат. Иако е тешко да се одолее на инстинктот да ги увериме нашите деца дека сè ќе биде во ред, на долг рок, можеби е најдобро така да постапиме.

Дозволете му на детето слободно да се изразува

Ако децата имаат проблем да разговараат за тоа зошто се нервозни, има и други начини за да го започнете разговорот. Може да побарате од нив да нацртаат слика или да одглумат од што се плашат, користејќи кукла или кадифено животно.

Бидете трпеливи

Незнаењето како да помогнат може да биде тешко и фрустрирачко за родителите, но важно е да не дозволат овие емоции да се покажат. Децата можат да почувствуваат како се чувствува родителот. Откривањето на нивните емоции може да ја зголеми нервозата кај детето. Се препорачува да се даде личен пример како да се реагира смирено.

Покажете сочувство

Дури и ако она од што се плашат децата ни изгледа глупаво, важно е да им покажеме дека ги разбираме. Иако можеби навистина немаат од што да се плашат, емоциите што ги чувствуваат се многу реални.

Не чекајте децата целосно да се ослободат од анксиозноста за да ги наградите

Важно е да ги охрабрувате и пофалувате малите достигнувања. Треба да се цени храброста на децата кои се соочуваат со работи од кои се плашат.

Правилната реакција и поддршката од родителите се клучни за смирување на исплашените или нервозни деца. Со примена на нежни совети, создавање безбедна средина и слушање на потребите на децата, родителите имаат моќ да ги трансформираат тешките моменти во можности за зајакнување на емотивната врска со своите малечки.

Извор