Од сите човечки емоции, срамот се чини како тивок, но застрашувачки противник кој пушта длабоки корења во психата на возрасните деца, попречувајќи го нивниот личен раст.

Вкоренет во самоуништувачки мисли и верувања, срамот може да се манифестира во многу форми, од чувство на постојана несоодветност до борба со самодоверба и самоизразување.

Примери на мисли на возрасни деца кои се борат со срам

Примерите за мислите на возрасните деца поврзани со срамот кои ќе ги прочитате во продолжение плетат мрежа од самоуништувачки однесувања, што го попречува личниот раст и ги овековечува циклусите на страдање.

„Никогаш не сум доволно добар/а“

Овој самоговор често е присутен кај возрасните деца кои се прекоруваат себеси, затоа што не исполнуваат неверојатно високи стандарди (или самонаметнати или наметнати од други), што доведува до чувство на срам и несоодветност.

„Не можам да верувам никому, тоа само ќе ме повреди“

Возрасните деца кои се борат со срамот имаат тенденција да веруваат дека се инхерентно недостојни за љубов и почит. Ова верување може да се манифестира како неподготвеност да им верувате на другите и страв од отфрлање и дополнителен срам.

„Морам да ги сокријам моите вистински чувства и мисли, тие се срамни“

Возрасните деца во емоционална болка може да го интернализираат верувањето дека нивните чувства и мисли се погрешни или срамни Како резултат на тоа, тие можат да ги потиснат своите емоции и автентичното „јас“ за да избегнат осудување или критика од другите.

„Јас сум одговорен/а за сè што тргнува наопаку“

Возрасните деца кои се борат со срамот често чувствуваат непропорционално чувство на одговорност за проблемите на другите луѓе. Тие може да се обвинуваат себеси за семејни конфликти или туѓи несреќи, засилувајќи ги чувствата на срам и недостојност.

„Не заслужувам среќа или успех“

Овој саморазговор произлегува од тоа што возрасните деца веруваат дека се инхерентно погрешни или не заслужуваат позитивни искуства. Ова води до самосаботажа и неподготвеност да се стремат кон цели или врски што може да им донесат исполнување.

Упатства за родителите за да им помогнат на возрасните деца да го надминат срамот

Како родител на возрасно дете, можете да го направите следново:

Поттикнете ја отворената комуникација – создајте безбедна средина за вашето возрасно дете да ги изразува емоциите без страв од осудување.
Нормализирајте го неуспехот – споделете лични искуства за неуспехот за да ја покажете неговата универзалност и да ги нагласите можностите за раст.
Промовирање самосочувство – поттикнувајте љубезност кон себе и предизвикајте ги самокритичните мисли.
Истакнете ги силните страни – помогнете му на вашето возрасно дете да ги препознае своите силни страни и да ги прослави достигнувањата.
Поставете реални очекувања – избегнувајте да поставувате нереални цели и поддржувајте остварливи цели.
Водете со пример – моделирајте здрави механизми за справување и покажете ја важноста да се побара помош кога е потребно.
Застапувајте грижа за себе – нагласете ја важноста да се даде приоритет на физичката, емоционалната и менталната благосостојба.
Понудете безусловна љубов – уверете го вашето возрасно дете во вашата непоколеблива љубов кон него и гордост за тоа што е.
Охрабрете го барањето стручна помош – препорачајте терапија или советување ако чувствата на срам и понатаму постојат кај детето и покрај напорите да се решат.

Автор: Томислав Станиќ

Извор