Прашањата до психолозите и психотерапевтите може да ги испраќате на е-пошта: prasajpsiholog@deca.mk. Ве молиме прашањата пишувајте ги на кирилица. Нашето мото е: Кој прашува, дејствува! Кој си молчи, претпоставува!

ПРАШАЊЕ: Моето дете има 6 години и е прво одделение. Откако почна со училиште, се јави проблем во неговото однесување. На првиот училиштен ден плачеше и не сакаше да влезе во училница, бараше со него да бидам јас или татко му. Потоа одбиваше да влезе во училиште и во училница, па некако со зборување и тоа го надмина. Сега има нов момент кој се однесува на одбивање работа на час. Некои активности и задачи ќе ги заврши, а некои ги одбива. Интересно е тоа што и на едната од наставничките (бидејќи е во целодневна настава) ѝ се спротивставува, дури кажува дека не сака да оди во тоа училиште и дека сака дома. Се случува и ако наставничката го опомене да работи, да почне да плаче и да вика дека нема да работи и сака да си оди. А кога работи е многу прецизен и педантен. Зборуваме секојдневно, го прашуваме зошто не сака да работи, но од него не добиваме одговор. Како да го надминеме проблемот?

ОДГОВОР: Можам да забележам еден распон на психо-емоционални реакции кај вашето дете во однос на училиштето и адаптацијата во прво одделение. Она што е многу важно, а за што нема податок во вашето излагање е временската рамка во овој хронолошки редослед, односно времето од правата реакција до последната, во случајов одбивање да работи на час. Оттаму би можеле да го разгледуваме однесувањето од аспект на отежната адаптација како резултат на страв од новонастанатата ситуација или, пак, од аспект на ослабени психолошки сили како резултат на ниска самодоверба, ригидитет и отсуство на креативна слобода во решавање дадени проблеми и активности.

Конкретно овде мислам и на неговата прецизност, но и одбивање да го работи она што не е во негов интерес или, пак, она што тој го детектира како тешко, за што би се јавил страв од неуспех кој исто така го инхибира детето манифестирајќи отпор (не сака да проба да работи активност) или откажување (бргу губи интерес од активноста или ја напушта на пола пат).

Она што и вие го воочувате, а кое ја усложнува ситуацијата е проблемот да се наметне авторитет од страна на едната учителка, што во овој момент не можеме да го дискутираме поради недоволно информации во врска со стилот на авторитет како на едната така и на другата учителка. За да се разграничат можните чинители, потребно е да се обратите кај психолог или терапевт за деца кој преку директивен и индивидуален пристап би ги утврдил, а со тоа би ви биле дадени соодветни и точни насоки.

Одговара: Христина Стефановска, психолог за деца и адолесценти, Здружение „Психит“, е-пошта: hristina_psihologija@yahoo.com

Психолозите и психотерапевтите ги одговараат прашањата според редоследот на нивното испраќање, а одговорите ќе се објавуваат на Деца.мк. Одговорите имаат психоедукативна функција и ги насочуваат родителите кон посеопфатни насоки на решавање на состојбата што ги мачи. Се разбира, покомплексните прашања подразбираат покомплексен пристап.

Рубриката „Прашај психолог“ овозможува стручна поддршка од психолози и психотерапевти на родителите при справување и решавање одредени актуелни прашања од психолошка природа на нивните деца и е резултат на соработка помеѓу Деца.мк и „Психотерапика“ – здружение за психологија и психотерапија. На прашањата одговараат психолози и психотерапевти, членови и соработници на здружението, како и самостојни експерти, соработници на Деца.мк.