Постарите генерации честопати имаат одредени предрасуди за помладите. Но, кога станува збор за забелешките што бабите и дедовците ги имаат за денешните деца, нивното искуство и блиското сведочење на однесувањето на младите понекогаш станува загрижувачко. Од прекумерната употреба на технологија, немање дисциплина и почит до слаби социјални вештини – постарите се прашуваат зошто родителите не преземаат нешто.

Секако, оваа генерација се соочува со многу предизвици што претходните не ги имале – брзи технолошки промени, проблеми со менталното здравје и неизвесна иднина. Но, тоа не ги спречува бабите и дедовците да се запрашаат зошто родителите не ги учат децата на основни животни вредности

Немање почит кон постарите

Постарите забележуваат дека денешните деца не покажуваат иста почит како што се очекувало од младите во минатото. Недостигот на љубезност, игнорирањето на советите и општото непочитување предизвикуваат фрустрација. Но, психотерапевти укажуваат дека почитта треба да се заслужи, а не да биде безусловна. Децата треба да научат да ги ценат оние што ги почитуваат и нив.

Прекумерно време пред екран

Наместо играње надвор, денешните деца го поминуваат времето со таблети и телефони. Според Американската академија за педијатрија, прекумерната употреба на екрани може да доведе до проблеми со сонот, однесувањето и академскиот успех. Родителите треба да најдат баланс, а не технологијата да биде единствениот начин за забава.

Лоши манири

Бабите и дедовците забележуваат дека децата сè поретко користат љубезни изрази како „те молам“ и „благодарам“. Телефоните на трпезата, непристојноста во разговорите и игнорирањето на општоприфатените норми им пречат на постарите, кои сметаат дека манирите се основа за добро воспитување.

Недостиг на работна етика

Многу баби и дедовци веруваат дека денешните деца се помалку мотивирани и ги одложуваат обврските. Истражувањата покажуваат дека волјата за работа нагло опаднала кај младите во последните неколку години. Потребно е да се развие чувство за одговорност и посветеност од најрана возраст.

Чувство на привилегираност

Децата често очекуваат сè да им биде дадено без труд. Оваа разгаленост најчесто се припишува на попустливо родителство. Експертите советуваат родителите да воведат јасни граници, да поттикнуваат одговорност и благодарност кај своите деца.

Слаби социјални вештини

Со оглед на тоа дека живееме во дигитална ера, многу деца имаат проблем со комуникацијата во живо. Наместо да развиваат способност за активно слушање и разговор, тие се потпираат на кратки пораки на социјалните мрежи. Ова може да доведе до тешкотии во градењето односи во реалниот живот.

Лоши финансиски навики

Бабите и дедовците веруваат дека децата не знаат да управуваат со парите. Тие често прават импулсивни купувања и не ја разбираат вистинската вредност на трудот. Експертите препорачуваат финансиската писменост да се учи од најрана возраст.

Намалена одговорност

Децата се сè помалку вклучени во домашните обврски и ретко преземаат иницијатива. За да пораснат во одговорни возрасни, потребно е родителите да ги охрабруваат да помагаат и да носат сопствени одлуки.

Неблагодарност

Децата имаат пристап до многу работи, но не секогаш знаат да ги ценат. Постарите забележуваат дека денешните млади често не се свесни за напорот што стои зад одредени удобности. Развојот на благодарноста и емпатијата е клучен за нивниот карактер.

Непочитување на личните граници

Некои деца не разбираат што значи личен простор и приватност. Ова може да се манифестира како постојано барање внимание или преземање работи без дозвола. Почитувањето на туѓите граници е важна лекција што мора да се научи навреме.

Краток распон на внимание

Наставниците забележуваат дека децата сè потешко се фокусираат. Брзата дигитална содржина, како кратките видеа, дополнително го влошува овој проблем. Способноста за концентрација е клучна за учењето и треба да се негува уште од детството.

Извор