Децата сè ставаат в уста – од играчки до камења, гранчиња и други работи што ќе ги најдат. Д-р Нина Ристиќ, педијатар специјалист, гастроентерохепатолог, дава совети што да се прави ако детето голтне сапун, песок, камен или нешто слично.

-Во однос на возраста, тоа навистина се случува најчесто во првите пет години од животот, 75 проценти од внесувањето туѓи тела е на таа возраст. И тоа се претежно мали предмети, неколку пати имам извадено камен, а кога ќе земат поголем камен, може да им се заглави во хранопроводот. Предметите што се со дијаметар над 2,5 см и должина од 5-6 см можат да се заглават во дигестивниот тракт и затоа се опасни.

Што се однесува до алгите што некои деца ги ставаат в уста, мислам дека овдешните не се опасни, а самиот песок не треба да биде голем проблем, тоа се претежно мали количини. И најчесто гледаме дека децата што имаат недостиг на железо јадат креда, песок, ѕид и други работи. Повеќето од тие деца не се разболуваат.

Предметите за кои се грижиме се големите, затоа што можат да се заглават. Во текот на првите часови може да доведат до смрт на ткивото на хранопроводот, да го пробијат хранопроводот и да предизвикаат сериозни компликации. Родителите треба да бидат многу внимателни ако се батерии во прашање – ги има во играчките и уредите. Она што треба да го направат е веднаш да се јават кај лекар, а дотогаш, ако детето е постаро од една година, треба да му дадат малку мед, за да ја покрие батеријата, за да не се случи алкална реакција – истакнува докторката.

Што ако родителите не забележат дека детето проголтало батерија, кои се предупредувачките симптоми?

-Детето може да биде асимптоматско на почетокот, имав бебе кое немаше ни една година, три деца во семејството и родителите не го забележале тоа. На почетокот, не мора да биде проблем, но кога ќе почне да се храни, ако батеријата се заглави, тогаш нема да можат да голтаат, можат да плукаат, не можат да ја голтаат плунката, можат да имаат таканаречена хиперсаливација, можат да имаат болка, можат да повраќаат, можат да имаат некои респираторни симптоми, на пример кашлица, отежнато дишење. Но, проблемот е што на почетокот дури и најопасните предмети немаат никакви симптоми – вели таа.

Докторката истакнува дека денес, за среќа, труењето со некои течности, како што е есенција, е поретко.

-Очигледно, индустриите направиле подобра заштита, но се случува родителите, бабите и дедовците да го истураат во некои тетрапаци и шишиња, па детето дури и не знае што зема. Второ, некој успева да провали и да открие како да го отвори. Најопасни се базите, кои се претежно натриум, калиум, хидроксид – во средствата за чистење тоалети. Тие се многу опасни киселини, но помалку од базите. Базите немаат никаков посебен вкус, децата до петгодишна возраст го прават тоа случајно, па го пијат и не чувствуваат никаков посебен вкус и може да земат поголема количина. Друга работа, механизмот на дејство не е ист, базата не само што ја оштетува површината, туку поминува низ ѕидот, додека киселината оди прва на површината – предупредува таа.

Д-р Ристиќ им кажува на родителите дека ако детето проголта нешто од хемикалиите, не треба да му дозволат да пие никаква течност потоа.

-За сапуните, за детергентите, генерално, треба да кажам дека не се толку опасни, но она што не треба да го прават, а ова важи и за киселините и базите, не треба веднаш да им даваат течности на децата да пијат, ниту млеко ниту ништо. Значи, нема што да се прави. Ако се сигурни за детергентите, не треба да брзаат, не е страшно. Но, ако не се сигурни, овие детергенти за перење во машина не се толку наивни, па затоа треба да бидете малку повнимателни. Во таа ситуација, всушност, и ако се сомневате, и ако не сте сигурни, контактирајте ја најблиската здравствена установа – советува таа.

Автор: Наташа Златковиќ

Извор