Претерано заштитнички настроените родители често имаат добри намери и сакаат да ги заштитат своите деца. Сепак, прекумерната контрола може да ја попречи нивната независност и развојот на вештините за донесување одлуки, што влијае врз нивната способност самостојно да се снаоѓаат во светот.

Одржувањето рамнотежа помеѓу заштитата и обезбедувањето простор за раст е од суштинско значење за здравиот однос меѓу родителите и децата. Овие знаци покажуваат дека родителите се премногу заштитнички настроени кон децата:

Постојан надзор

Ако родителите секогаш ги надгледуваат своите деца и никогаш не им дозволуваат да си играат сами, тоа го спречува нивниот развој на независност.

Донесување одлуки

Има родители кои ги носат сите одлуки за своите деца, од нивната облека до нивното хоби. Оваа прекумерна вклученост ги спречува децата да развијат вештини за донесување одлуки.

Прекумерна грижа

Родителите кои се претерано загрижени за безбедноста и благосостојбата на своите деца често ги замислуваат најлошите можни сценарија. Оваа вознемиреност може да се пренесе на децата, предизвикувајќи им непотребен стрес.

Ограничување на социјалните интеракции

Стравот од негативни влијанија може да ги наведе родителите да ја ограничат социјалната интеракција на нивните деца. Ова може да резултира со социјална изолација на децата и тешкотии во воспоставувањето односи во иднина.

Избегнување ризици

Ова може да вклучува какви било ризици, дури и најмали, како што е возењето велосипед. Ако родителите не им дозволуваат на децата да преземаат ризици, тоа ги ограничува нивните искуства и можности за градење доверба.

Вршење на задачите наместо децата

Иако децата се способни сами да ги завршат задачите, премногу заштитнички настроените родители честопати им излегуваат во пресрет за да им помогнат. Ова ја попречува нивната способност да учат и да стекнат независност.

Извор