Сите родители знаат колку е тешко да се остане смирен кога детето вика, ви пркоси или ве навредува. Во такви моменти лесно е да се каже нешто што не го мислиме, нешто што боли. Емоциите ја преземаат контролата, а разумот останува настрана. Сепак, зборовите имаат моќ, а оние кажани во лутина можат да останат во меморијата на детето долго време.

Експерти ги истакнуваат фразите што треба да ги избегнуваме кога сме лути, како и совети како подобро да реагираме.

„Тоа е смешно! Зошто си вознемирен поради тоа?“

Родителите честопати ги сметаат проблемите на своето дете за неважни, особено кај тинејџерите. Меѓутоа, ако ги минимизираме нивните грижи, детето ќе чувствува дека е погрешно разбрано и ќе биде уште пофрустрирано. Наместо да му кажете дека претерува, обидете се да кажете откако ќе се смири ситуацијата: „Јас гледам малку поинаку на ситуацијата. Кажи ми како го доживуваш тоа.“

„Ист си како твојот татко/мајка!“ или „Зошто не си како твојот брат/сестра?“

Споредбите се болни. Без разлика дали станува збор за другиот родител или браќата и сестрите, детето се чувствува помалку вредно. Ваквите изјави поттикнуваат срам и соперништво. Секое дете е уникатно – дајте му до знаење дека го цените токму онакво какво што е.

„Никогаш ништо не правиш како што треба“ или „Ти си губитник“

Зборовите што го навредуваат детето оставаат длабоки лузни. Нарекувањето на детето некомпетентно не му помага да учи, туку само го оттурнува. Наместо да се чувствуваат засрамени, децата треба да се чувствуваат одговорни за своите постапки, но без да се чувствуваат како лоши луѓе.

„Завршив со тебе!“

Иако понекогаш сме преоптоварени, оваа реченица може длабоко да го повреди детето. Тоа зависи од вас, а ваква изјава создава чувство на напуштеност и несигурност. Дури и ако не го мислите тоа, последиците можат да бидат трајни.

„Посакувам никогаш да немав деца“

Оваа мисла може да дојде по тежок ден, но важно е да ја задржите за себе. Не станува збор за вашето дете, туку за вашиот замор. Наместо да кажувате толку груби зборови, направете пауза и дајте си време да се смирите.

„И јас те мразам!“

Ако вашето дете каже „те мразам“ од лутина, вашиот одговор не треба да биде ист. Вие сте возрасниот. Со такви зборови испраќате порака дека детето е несакано, што може длабоко да влијае врз неговата самодоверба. Ако го кажете тоа, важно е искрено да се извините подоцна.

Што да направите?

-Длабоко вдишете. Ова ви дава време да се смирите и да не реагирате брзо.

-Вратете го разговорот на главната тема. Ако вашето дете се расправа за да избегне обврска, кажете: „Во моментов не дискутираме дали ме сакаш или не. Ајде да се фокусираме на домашната задача.“

-Повлечете се од расправијата. Ако чувствувате дека сте на прагот да експлодирате, кажете: „Ќе разговараме за ова подоцна кога двајцата ќе се смириме.“ И привремено напуштете ја собата.

-Засекогаш оставете ги навредливите изјави настрана. Донесете свесна одлука никогаш повеќе да не кажувате одредени работи. Ова ви овозможува поздрава комуникација.

Извинувањата се моќни

Секоја врска има свои подеми и падови. Но, ако родителот може да му се обрати на своето дете и да каже: „Извини, грешев“, тоа често е доволно. Децата се подготвени да простат и сакаат да имаат добар однос со своите родители. Тие можеби ќе се сетат што сте кажале, но уште повеќе ќе се сетат дека сте се извиниле.

Извор