Дисциплината им помага на малите деца да пораснат во успешни и добро приспособени поединци, кои практикуваат самоконтрола и не се сметаат себеси за супериорни.

Од друга страна, недостигот на дисциплина може да создаде чувство дека имаат право на што сакаат, што им го отежнува справувањето со отфрлање или неуспех. Кога таквите луѓе се наоѓаат во ситуација каде што не го добиваат она што го сакаат, тие често реагираат со кажување специфични фрази што го одразуваат нивниот внатрешен свет. Ова се неколку примери:

„Не е фер“

Луѓето што не биле дисциплинирани во детството честопати ќе кажат дека нешто не е фер кога работите не одат по нивно. Бидејќи не се соочиле со последици за своите постапки, тие развиле силно чувство дека заслужуваат сè што сакаат.

-Очекувањето да го добиете она што го сакате и да бидете вознемирени кога тоа не се случува е деструктивна особина. Докажано е дека таквите барања им штетат на сите видови врски и ги попречуваат и интимните и површните врски – објаснува психологот Мери Ан Литл.

„Зошто морам јас да го направам тоа“

Недостигот на дисциплина во детството може да доведе до недостиг на одговорност во зрелоста. На таквите луѓе им е тешко да се справат со последиците од своите постапки и честопати веруваат дека не треба да извршуваат одредени задачи.

-Без доследност во спроведувањето на правилата и последователните последици, младите возрасни лица може да се мачат да ја разберат врската помеѓу нивните постапки и нивните резултати, што доведува до конфузија и општ недостиг на насока – сметаат експертите.

„Ти си виновен за ова“

Лице што не е дисциплинирано како дете честопати не развива чувство на одговорност. Затоа, тие ќе ги обвинуваат другите за своите неуспеси и проблеми. Обвинувањето е одбранбен механизам за избегнување непријатни чувства.

-Обвинувањето на другите е всушност „избегнување на вината“. Како и сите одбранбени механизми што се користат за избегнување непријатни чувства, вината се смета за форма на емоционално избегнување – вели советничката Кејти Кандарис-Вајнер.

„Претеруваш“

Обидот да се дискредитираат чувствата на другите луѓе е честа тактика на луѓето кои не научиле да ги регулираат своите емоции. Бидејќи тешко се справуваат со своите чувства, тие ги перципираат реакциите на другите луѓе како претерани. Дисциплината е клучна за учење да се почитуваат границите и чувствата на другите луѓе, а нејзиниот недостиг го прави ова исклучително тешко.

„Кој/а си ти да ми кажуваш што да правам“

Оваа реакција произлегува од проблеми со почитувањето на авторитетот и границите. На таквите поединци никогаш не им е дадена можност да научат како да преземат одговорност и да решаваат конфликти на здрав начин, што им отежнува да прифаќаат совети или критики.

„Не ми е гајле како се чувствуваш“

Оваа изјава јасно покажува недостиг на емпатија и чувство дека сè им припаѓа. Ова им создава големи тешкотии во градењето здрави односи. Децата без дисциплина никогаш не учат како да се справат со фрустрацијата и сè им изгледа како премногу за справување. Тие се борат во пријателствата затоа што никогаш не научиле да почитуваат правила или граници, што често ги следи и во зрелоста.

Извор