Со овие две состојки можете да направите вештачки снег за детска игра
Зимата ја носи магијата на снегот, но што ако надвор нема снег, а децата сакаат да уживаат и да прават снежни топки? Решението може да биде едноставно и забавно – направете си свој „вештачки снег“ дома! За овој едноставен рецепт потребни се само две состојки, сода бикарбона и пена за бричење, и им дава можност на децата за креативна игра, обликување и сензорна забава во безбеден, затворен простор.
Дознајте подолу како да го направите, како да го користите и сите начини на кои можете да создадете зимска магија за најмалите во вашиот дом.
Вештачки снег за детска игра
Состојки:
-1 чаша сода бикарбона
-1/2 чаша пена за бричење (бела, без мирис е подобра за мали деца)
Забелешка: Пропорциите не се фиксни, тие можат да се приспособат за да се добие погуст или полабав снег.
Постапка
Во голем сад измешајте ги сода бикарбоната и пената за бричење. Мешајте со раце или со лажица додека смесата не стане мека, воздушеста и во облик на снег. Ако смесата е премногу сува и ронлива, додајте малку повеќе пена. Ако е премногу леплива, додајте малку сода бикарбона.
Само две состојки
Овој снег е ладен и сув на допир, но може да се обликува во снежни топки, снешко, куќи или мали фигурини. Децата можат да мешаат, месат и обликуваат, што е одлична активност за сензорна игра и креативност. За дополнителен ефект на „топење на снегот“, може да се додаде малку вода, а за пошарен или посјаен изглед, можете да додадете прехранбена боја или светки.
Вештачкиот снег најдобро е да се употреби веднаш, но може да се чува во херметички затворен сад или пластична кеса 1-2 дена. Може да изгуби волумен и да стане повлажен за време на складирањето, но може да се обнови со додавање мала количина пена.
Овој снег нуди многу можности за игра: децата можат да прават фигурини, снежни топки, мали зимски сцени или едноставно да уживаат во обликување и мешање. Активноста е безбедна, едноставна и забавна за играње во затворен простор, особено во зимските денови кога нема достапен вистински снег.
Автор: Луција Зидиќ
