Играта е наједноставниот, но најмоќен начин преку кој таткото може да се поврзе со своето дете. Само 15 минути дневна игра не само што го зацврстува односот, туку има и значајно влијание врз развојот на мозокот, емоционалната стабилност и самодовербата на детето. А таа блискост не зависи од времетраењето, туку од квалитетот на вниманието.

Зошто е важно татковците да играат со своите деца?

Кога родителот игра со своето дете, меѓу нив се создава посебна врска. Тоа не е само забава. Преку играта, детето се чувствува сакано, разбрано и сигурно. Особено за татковците, кои можеби поминуваат помалку време дома, овие моменти се вредни и се можност за поврзување, градење доверба и поддршка во развојот.

Што значи играта за децата?

За возрасните, играта може да биде решавање крстозбор, слушање музика или читање. За децата, играта е нивниот природен јазик. Таа им носи среќа, им помага да го осознаат светот и да ја изразат својата индивидуалност. Особено во раното детство, кога играта е физичка и динамична, таа предизвикува бран на хормони на среќата.

Играта како алатка за поврзување

Кога татко и дете заедно играат, тие споделуваат внимание и создаваат заеднички свет. Детето чувствува дека има контрола, што ретко се случува во секојдневието. Ако некогаш сте играле „ајде да се преправаме“ со шестгодишник, знаете колку детето ужива кога е „главно“ во играта. Тоа не значи дека ве понижува кога ве претвора во куче или бебе. Тоа е начинот на кој учи како функционира светот околу него.

Физичката игра има посебни придобивки

Татковците често иницираат поактивни и физички игри како борење, трчање, фаќање. Овие игри не само што се забавни, туку и значајно го намалуваат нивото на стрес и анксиозност кај детето и родителот. Преку допирот и физичката близина се зголемуваат хормоните на среќа и поврзаност, како допамин и серотонин.

Во таквите игри, детето учи како да ја регулира сопствената сила, како да ги контролира реакциите и како да препознае граници. Тоа е процес на учење преку движење и непосредна интеракција, кој нема замена.

Играта не е губење време

Многу татковци мислат дека имаат попаметни работи што можат да ги прават. Но, преку игра, детето учи толку многу. Во игра како „Не лути се човече“, учи како да поднесува пораз, да брои, да комуницира. Во паркот, ги развива координацијата, брзината и издржливоста. Кога заедно цртате стрип, го учите на планирање, организирање и изразување преку уметност. Секоја игра носи нова лекција, и сето тоа додека мозокот му е во полна активност.

Кога е време за игра? Веднаш!

Никогаш не е рано, а ни доцна да се започне. Дури и додека мајката е бремена, таткото може да се поврзува со бебето преку песни, приказни и глас. По раѓањето, играта треба да биде дел од секојдневието колку што е можно почесто.

Како да го поттикнете партнерот да игра повеќе?

Ако вие сте таа што природно игра повеќе со децата, поттикнете го својот партнер. Започнете заедно со игра, па повлечете се за да им оставите простор. Дајте му самодоверба и време. Важно е децата да знаат дека можат да имаат игрив и близок однос и со двајцата родители. Ако досега бил повеќе набљудувач, охрабрете го да преземе улога. Тоа нема да го направи помалку авторитетен, туку ќе ја збогати врската.

Извор