Кога станува збор за изговорите на вашите деца, веројатно сте ги слушнале сите.

„Ауу, мамо! Морам?“ Или омилениот на сите времиња: „Не можеш да ме натераш да го направам тоа!“

Или можеби рутините на вашите деца се насочени кон расправија и игнорирање (или се согласуваат, а потоа ве игнорираат).

Во секој случај, во секојдневните односи со децата има неколку работи што се пофрустрирачки од справувањето со отпор, борби за моќ или целосно одбивање да го правите она што го сакате.

Во лош ден дури и најразумните барања може да предизвикаат некооперативен, пасивно-агресивен, па дури и непријателски одговор од вашите деца. Овие интеракции се досадни и исцрпувачки и можат да направат да се чувствувате како ужасен родител.

Добрата вест е дека постојат алатки што ќе ви помогнат да го избегнете негодувањето и да изградите соработка и почит.

Постојат начини да спречите конфликт и да го изградите чувството на одговорност и почит кај вашите деца без да се свртите кон негодување.

1. Започнете со градење чувство за соработка

Чекорите за градење соработка со вашето дете се важни затоа што можат да помогнат да се избегне индиферентен одговор. Не заборавајте, децата сакаат автономија и им треба рамнотежа на слободата и структурата за да се претворат во цивилизирани возрасни.

Предвидете ги нивните желби и вашите граници, однапред. Ги знаете вашите деца. Дали ќе бараат бонбони или играчка кога одите во продавница? Дали ќе сакаат да седат на телефон за време на ручекот? Размислете што сте подготвени да купите или да дозволите пред да има проблеми.

Направете барем некои од добрите работи да бидат условни. Добро е децата да ги научат придобивките од тоа да заработат работи што имаат значење за нив.

Зборувајте за вашите граници и услови. Повторно, ова функционира подобро ако ги известите однапред. Може да кажете: „Можеш да избереш една бонбона сè додека чини помалку од 20 денари“ или „Ајде да ја направиме масата зона без уреди.“

Бидете позитивни. Вежбајте да користите ветувања наместо закани. Примерите вклучуваат: „Можеш да излезеш штом ќе ја исчистиш твојата соба“ или „Можеш да го имаш телефонот утре, под услов да одговараш на повиците или да ми испратиш порака.“

Барајте позитивни резултати кои имаат значење и вредност за нив. Децата веројатно ќе бидат помотивирани да си ги средат работите кога тоа ќе им овозможи пристап до нивните видеоигри. Не зависете од страв или закани. Престанете да барате поголеми казни. Тоа е исцрпувачко и создава многу стрес и влошување во вашата врска.

2. Вежбајте позитивен начин на кажување „не“

Најдете позитивни начини да кажете не без да викате и без да покажете дека сте навредени. Наведете факти: „Овој пат не купуваме бонбони.“ Признајте ги нивните желби: „Знам дека би сакал…“ Не заборавајте дека треба да ги намалите вашите емоционални потреби. Кажувајќи им колку сте тажни, лути или фрустрирани кога тие не слушаат, им ставате голем товар.

3. Научете како да се справите со лошото однесување

Дури и ако претходно сте ги кажале вашите граници и сте постигнале договор, сепак, ќе има моменти кога вашите деца ќе „забораваат“. Во вакви случаи треба да бидете подготвени со соодветен курс на дејствување.

Тогаш оставете го вашето дете да се соочи со последиците (ако алиштата за перење не ги ставило во корпата, нема да ги исперете). Не е завршена задачата? Исклучете ги или отстранете ги уредите додека ситуацијата не се промени.

Останете неутрални. Секој дел од вашето тело ќе сака да го критикува детето, да го обвинува и да се радува на фактот дека изгубило привилегија, но потребно е да останете неутрални.

4. Негувајте подлабока врска со вашето дете

Малкумина од нас имале одлични модели за здрави и ефективни односи со авторитети, но сепак постои средина помеѓу напорното авторитарно родителство и попустливоста.

Автор: Џени Блустејн

Извор