Кавгите и конфликтите меѓу браќата и сестрите се честа појава во секое семејство со повеќе деца. Нивната форма, интензитет и зачестеност зависат од возраста, разликата во годините меѓу децата, полот, бројот на деца, но и однесувањето на родителите во ваквите ситуации. Еве неколку упатства за тоа како да реагирате конструктивно во моменти на конфликт.
Конфликти со помал интензитет
Ако конфликтите се помалку интензивни и нема закани, обидете се да не се мешате и оставете ги децата сами да си ги регулираат односите. На овој начин ќе им овозможите да стекнат значајно искуство во полето на однесување во врсничка група, комуникација и соработка, што ќе им биде вредно надвор од домот.
Конфликти со поголем интензитет
Во случај на поинтензивни конфликти, прво прекинете ја расправијата или тепачката, а потоа почекајте децата емотивно да се смират. Искористете го тоа време за да се смирите ако сте се изнервирале или ако филмот ви се „скршил“. Не влегувајте во понатамошна интервенција додека не стивнат емоциите на сите учесници, а особено не изрекувајте ја казнената мерка веднаш во афектот. Понатамошниот разговор треба да се одвива во мирна атмосфера и со „ладни глави“.
Определете што се случило на непристрасен начин со тоа што ќе им дадете шанса на сите учесници во конфликтот да го изразат своето мислење за ситуацијата (не осудувајте однапред и не бидете пристрасни – „Марко, зошто не му ја даде таа играчка кога тој побара. Нема повеќе што да разговараме“).
Посочете ја природата на конфликтот и зошто борењето е погрешен пристап („Двајцата сакавте да играте со иста играчка во исто време и не можевте да се договорите, па сега ниту еден од вас не си игра со неа, а вие се чувствувате лошо“).
Дајте им шанса на децата сами да најдат решение за конфликтот („Што треба да се направи за да се престане со расправија за оваа играчка и да ве направи среќни и двајцата?“) или предлагајте поконструктивни форми на однесување во слични ситуации со укажување компромис и земајќи ги предвид реалните потреби на двете деца (на пр. „Од утре Јован прво ќе игра со таа играчка половина час, а потоа ќе му ја даде на Марко половина час. Следниот ден Марко прво ја зема играчката за половина час, а потоа Јован ја добива за половина час. Така и двајцата ќе имате можност да играте без да се расправате“).

Ако мислите дека е потребно, воведете последици: „Денес нема повеќе играње со оваа играчка. Доколку од утре не го почитувате договореното правило, играчката ќе биде отстранета три дена“.
На крајот, би сакала да додадам дека иако конфликтите меѓу браќата и сестрите се често интензивни и стресни, тие исто така покажуваат дека децата се многу поврзани едни со други. Вообичаено, по оваа фаза во која оваа поврзаност се манифестира на негативен начин, следува фаза во позрели години која е во сосема спротивно светло – со голема наклонетост и љубов.
Автор: Бранкица Станојевиќ/ психолог