Лесно е да паднеш во стапицата на претерано родителство. Тоа е термин кој може да се дефинира на два начина, според клиничкиот психолог Џудит Лок.
Првиот е кога родителите можат, со добра намера, прекумерно да им помагаат на децата, на пример, со домашните задачи. Сепак, ова може да резултира со тоа што му отежнуваат на детето да развие основни вештини.
Друго толкување е кога родителите се исклучително чувствителни. Тоа се однесува на љубов, грижа, наклонетост и пофалба. „Екстремната чувствителност не значи поминување квалитетно време со детето, туку да го опишете детето како најдобар пријател или да го фалите толку многу што не е навикнато на конструктивна критика“, објаснила Лок.
Таа е авторка на книгата „Детето Бонсаи“, во која опишала дека воспитувањето на детето во премногу заштитена средина доведува до тоа да не може добро да се справи во реалниот свет. „Претераното родителство изгледа како најљубезно и најгрижливо родителство, но тоа треба да се избегнува“, истакнува Лок, откривајќи кои знаци можат да укажат дека го практикувате.
Прекумерна чувствителност
Освен прекумерното фалење, родителите можат претерано да реагираат и на секоја потреба на своето дете во обид да го направат среќно. Еден пример е кога на детето не му се дава простор да му биде досадно во текот на училишниот распуст, туку секоја минута е исполнета со активности. „Екстремна чувствителност се манифестира и кога родителот верува во сѐ што ќе каже детето. До одреден степен, лажењето кај децата всушност значи развој на снаодливост во смисла дека тоа ја менува вистината како што му одговара“, истакнува Лок. И верувањето во сè што ќе каже детето може да стане проблем на училиште. „Децата доаѓаат дома и велат дека биле казнети иако не го заслужиле тоа. Премногу чувствителните родители тогаш му веруваат на детето наместо на наставникот“, додава психологот.
Самопочит
Лок тврди дека преголемото нагласување на детето кое развива високо ниво на самодоверба, исто така, укажува на претерано родителство. „Ова се гледа во очекувањата децата да бидат популарни. Децата не смеат да бидат срамежливи, тоа е особина која родителите ја сметаат за вистинска катастрофа. Интервенциите на родителите кои се обидуваат да го лишат детето од срамежливост, очекувајќи од него да стане самоуверено, често резултираат со екстремна чувствителност и барања“, објаснува таа.

Предизвици соодветни на возраста
Еден начин да проверите дали правите премногу за вашето дете е да размислите дали неговите вештини се споредуваат со оние на другите деца на негова возраст.
„Ако другите деца одат во летен камп, а вашето дете не оди, запрашајте се дали сте премногу заштитнички настроени. Децата треба да развијат пет основни вештини: издржливост, саморегулација, снаодливост, почит и одговорност. Ние како родители треба да размислуваме како да му помогнеме на нашето дете да си помогне само на себе. Вашата улога како родител треба да се намалува како што вашето дете расте и напредува“, заклучува таа.