Повеќе од наставничка – топла приказна за блискоста и грижата за учениците
Во светот на едно дете, а и во светот на секое дете без исклучок, најважните личности се родителите. Понекогаш, кога е неопходно, други луѓе можат да ја преземат нивната улога, но во идеални услови, родителите остануваат незаменливи. Како што расте, животот на детето се збогатува со други значајни личности, а наставниците играат клучна улога. Секој гест од нив има огромно значење за децата.
Учителката Алиса Јејтс совршено ја сфаќа важноста на секоја своја постапка, особено кога станува збор за моменти надвор од секојдневните наставни активности. Во едно видео таа сподели искуство што целосно го трансформирало нејзиниот клас и оставило траен печат на учениците.
Кога забележала дека една од нејзините ученички доаѓа со неуредна и неисчешлана коса, знаела дека тоа е така затоа што неодамна ѝ починале родителите. Учителката Јејтс решава да преземе нешто: секое утро таа му правела фризура на девојчето, користејќи чешел и ластичиња за коса, пред почетокот на училишниот ден.
Како што било очекувано, овој нежен гест не останал незабележан. И други девојчиња од класот побарале од наставничката да им направи фризури, па така започнала нова традиција која ќе остане незаборавна за сите ученици.
– Не би го заменила ова време за ништо – вели таа.
Иако на почетокот не била сигурна дали постапува правилно, стравувајќи дека некои родители можеби ќе го сфатат гестот погрешно, таа добила пораки на благодарност што ја увериле дека е на вистинскиот пат.
– Сакам да бидам наставничка каква што мене ми требаше кога бев дете. Кога растев, многу од моите наставници не одвојуваа време да нè запознаат, не ни покажуваа љубов, не ни зборуваа за своето семејство, ниту пак нè прашуваа за нашето. Тие само доаѓаа, предаваа и си одеа дома. Се сеќавам на училишните денови и најголем дел од времето ги мразев. Само неколку наставници беа луѓе со кои се чувствував безбедно и среќно – вели таа.
Ова искуство ја поттикнало да стане поинаква учителка и да вложи срце и душа во својата работа.
– Училиштето ми предизвикуваше анксиозност и мислам дека токму тоа искуство е причината зошто денес го вложувам целото срце во наставата – вели таа.
