Иако анксиозноста е емоција која сите луѓе ја доживуваат понекогаш, доколку таа стане навика, може да има многу негативно влијание врз сите аспекти од нашиот живот. Анксиозноста им пречи на возрасните, а уште поопасна е кога се јавува кај децата. Психолозите објаснуваат дека оваа појава кај децата најчесто е предизвикана од однесувањето на нивните родители.

Неколку истражувања спроведени на оваа тема покажале дека анксиозните деца имаат родители кои многу често се грижат без причина, а оваа грижа буквално се пренесува на нивните малечки. Како што нагласуваат психолозите, децата можат да ги преземат стравовите и грижите на нивните родители, со набљудување на нивните постапки или слушање на нивните зборови, а потоа да почнат да ги имаат истите грижи. Друга причина може да биде она што експертите го нарекуваат негативно родителско однесување, што во суштина е ситуација кога родителот намерно го сокрива или штити детето, обично од работи од кои самиот тој се плаши.

Исто така, родителите може да дозволат постојниот страв на нивното дете, како што е стравот од височина или одењето на стоматолог, да ги контролира нивните родителски избори, дозволувајќи му на детето да ги избегнува овие искуства и на тој начин да не го надмине стравот. Сето ова, објаснуваат психолозите, придонесува за развој на анксиозност кај децата.

Извор