Имањето деца е многу лична одлука кога станува збор за жените. И бидејќи е многу лично, не е ничија работа што ќе одлучи жената. Тоа нема ефект врз другите, нели? Ако сакам да имам седум деца или ниту едно, тоа не е ничија работа, туку само моја. Веќе не ми треба ни маж да учествува во тоа директно, само брзо доаѓање до самиот процес преку банка за сперма.

Но, еден еволутивен психолог го тврди спротивното. Според истражувањето на Сатоши Каназава, интелигенцијата може да се пренесе на машките бебиња од нивната мајка, сето тоа благодарение на тој Х-хромозом. „Познато е дека општата интелигенција е многу наследна… и се смета дека гените што влијаат врз општата интелигенција се наоѓаат во хромозомите Х… Тоа значи дека момчињата ја наследуваат својата општа интелигенција само од нивните мајки, додека девојчињата ја наследуваат нивната општа интелигенција и од нивните мајки и од нивните татковци“, вели Каназава.

Го слушате тоа? Девојките се попаметни. Сепак, дури и во неговата книга „Парадоксот на интелигенцијата“, Каназава вели дека со секои 15 поени во коефициентот на интелигенција на една жена, нејзината желба да има деца го намалува за 25 проценти. Јас не сум најдобра во математика, но зарем ова не изгледа како да се зголемуваат процентите? Значи, дали тоа подразбира дека интелигентните дами всушност го задржуваат човештвото со тоа што немаат бебиња? Можеби го кочам човештвото затоа што сфаќам дека не би била најдобрата мајка или немам време да воспитам едно човечко суштество.

Работата е во тоа што не му ги должиме нашите јајце-клетки на човештвото.

Никому не му ги должиме нашите јајце-клетки или причините зошто сакаме да имаме деца или не, или колку имаме. Исто така, природата не е единственото нешто што води до паметни деца. Не заборавајте дека негувањето, исто така, игра огромна улога. И, всушност, се чини дека комбинацијата на природата и негувањето врз луѓето. Така, оваа теорија заборава половина од она што е неопходно за луѓето да можат да растат и да се развиваат.

Автор: Никол Вивер

Извор