Некако сме ја стекнале идејата дека мајчинството секогаш треба да биде забавно и возбудливо. Можеби тоа е поради многуте слики од совршени активности на „Пинтерест“, не сум сигурна – но ова очекување е нереално.

Тоа е лажно. Невозможно е, навистина.

Ако денес се чувствувате поразени поради мајчинството, само сакам да ви кажам нешто. Без разлика дали се работи за нечии совршени слики на „Фејсбук“ или „Инстаграм“, приказни за пријатели или што и да е, а вие мислите во себе – јас не го правам ова доволно добро – знајте дека не секој ужива во секоја секунда од родителството.

Да повторам… Не мора секогаш да се забавувате додека сте родител за да бидете најдобрата мајка за вашите деца. Не мора секогаш да бидете темпераментни и креативни и полни со возбуда. Да бидам искрена, она што е неопходно е некои делови од мајчинството да не се толку забавни. Малку е веројатно дека на некои делови од мајчинството ќе се сеќаваме со радост. Никогаш нема да погледнам назад и да кажам дека сакав да сменам уште неколку пелени. Во ред е.

А кога станува збор за сеќавањето, вистината е дека нашата ретроспектива е црно-бела. Затоа што и кога даваме сѐ од себе, ќе погледнеме назад и ќе се казнуваме за нешто што сме го заборавиле или сме претерале. На тој начин времето може да биде крадец, крадејќи мали моменти, принудувајќи нè двапати да размислиме за нив дури и кога ги апсорбираме. Понекогаш едноставно е потребно да им бидеме учител и пример на нашите деца и да водиме сериозни и тешки разговори кои веројатно не сакаме да ги водиме, но знаеме дека тоа е најдоброто нешто што можеме да го направиме за да им помогнеме да научат и да бидат добри луѓе. Кога на крајот од денот ќе размислите дали сте биле доволно присутни, доволно радосни, доволно активни… Сакам да си поставите уште едно прашање- дали е можно да давам сѐ од себе, а да не можам секој ден еднакво да давам?

Воспитувањето луѓе не е за оние со слабо срце.

Тоа е неуредно и комплицирано, и убаво и тешко. Сите учиме. Не е сѐ планирано и уредно спакувано. Вистинскиот живот едноставно не функционира на тој начин. Дајте си малку милост. Најдете други родители со кои можете да ја споделите вистинската страна додека сè уште навивате едни за други, за навистина да знаете дека не сте сами.

Можеби денес не сте пееле песни во автомобилот како вчера. Можеби сте дале сѐ од себе само за да ги внесете сите во автомобилот и да излезете од таа врата. Застанете и гледајте ги тие луѓе за момент. Ве обожаваат. Никој не се сомнева во тоа освен вие. Не е секогаш забавно, но секогаш вреди, а вие постапувате подобро отколку што самите мислите, мајки.

Автор: Ања Делиќ

Извор