Наставниците мора да пријават сајбер-малтретирање без разлика дали тоа се случува на училиште или не. Не може едноставно да се игнорира. Ова е мислењето на Тања Дејановиќ Шагадин, училиштен психолог и психотерапевт, која со години работи со деца сторители и жртви на насилство, и врсничко и сајбер-малтретирање, во Хрватска.

Тања Зборува за насилството меѓу врсниците и онлајн насилството, како и за улогата на наставниците во препознавањето и спречувањето на насилството.

Кога се случува насилство од врсници, соработката на родителите, наставниците и стручните соработници – без разлика дали се педагози или психолози – е исклучително важна. Сепак, она што често се отфрла е сајбер-малтретирањето. На социјалните мрежи има исмејување, исмејување и злоупотреба, а тоа може да дојде и до наставниците. Во овие ситуации, важно е да не се реагира на начин – „тоа се случува надвор од училиштето и не е моја грижа“.

– Не, тоа не е во ред. Сајбер-малтретирањето е кривично дело, има опасни последици и неверојатен досег. Наставниците, без разлика што тоа не мора да се случува во самото училиште, мора да го пријават. Тие не можат само да замижуваат пред тоа. Ситуацијата понекогаш може да биде таква што фактот дека некој е со некого присутен на час, може да биде и злоупотребуван во онлајн опкружувањето. А и да не е, не е проблем кој може и треба да се игнорира. Наставниците треба да пријават во полиција за секој таков наод – заклучува Дејановиќ Шагадин.

Автор: Дује Ковачевиќ

Извор