За да поттикне што повеќе дружење, играње и меѓусебно запознавање, Марија има интересна практика, а тоа е дека за домашна работа им дава тие да се сретнат надвор и да играат заедно.

Марија Вујановиќ, наставничка и поранешна кошаркарка, која од своите ученици доби скок од авион како подарок, сподели неколку примери на добра практика за тоа како им пристапува на првачињата и нивните родители.

Ова е нејзина петта генерација првачиња и воодушевена е и од оваа генерација.

– Секогаш нѐ плашат дека ова сега се други генерации. Децата секогаш се деца. Почнав да се заљубувам во нив. Навистина уживаме. Сестра ми сака да каже дека не играв кога требаше и затоа многу уживам во мојата работа. Затоа што само играм – споделува Марија и истакнува дека децата најмногу учат преку игра.

Покрај одличната работа со децата, Марија има и специфичен пристап кон родителите. Еднаш месечно има средби со родителите на првачињата.

– Односите се градат и тоа е процес. Ние сме тука за децата. Сакам да слушам и од родителите што мислат и дека секој што е присутен може да каже како неговото дете ги доживува врсниците, училиштето, мене, обврските, бидејќи тогаш си помагаат едни со други и тоа е навистина одлично!

Марија укажува дека сите деца ќе научат да читаат и пишуваат до четврто одделение, но многу поважно е какви спомени носат со себе и какви емоции предизвикуваме кај нив.

– Ми се допаѓа што ја имам поддршката од родителите. Јас се однесувам со тие деца онака како што би сакал некој да се однесува со моите деца. Како родител. Работиме на отстранување на некои недостатоци и на минимизирање на несаканите ефекти – вели таа.

Домашна работа на игралиште

За да поттикне што повеќе дружење, играње и меѓусебно запознавање, Марија има интересна практика, а тоа е да им дава домашна задача на учениците да се сретнат и да си играат надвор.

– Кога сме прва смена, тоа значи секоја втора недела, нивната домашна задача во петок е да се состанат во 17 часот на игралиште или кај кулите за да играат. Немаме вајбер-групи, со родителите комуницирам преку е-пошта. Кој дојде-дојде – вели таа.

Секако, се случува родителите и децата да имаат некои обврски, планови, да отидат некаде за викенд и да ги пропуштат овие собири. Но, тогаш се чувствуваат многу виновни, па мора да дојдат следниот пат.

Извор