Кога ќе се роди бебе, повеќето жени инстинктивно посегнуваат по телефонот за да ја повикаат својата мајка. Таа често е првата што реагира и онаа што знае како да го смири плачот, да направи супа за да им помогне да закрепнат и да им каже дека сè ќе биде во ред. Но, многу нови мајки го немаат тој луксуз.
Нов глобален извештај на „Мајки без мајка“ и „Пинат“ открива дека една од три жени станува мајка без присуството на сопствената мајка – поради смрт, болест, далечина или прекината врска. Дури 81 процент од анкетираните жени откриле проблеми со менталното здравје за време на бременоста или по породувањето.
Зошто е толку важно присуството на мајката?
Мајката обезбедува рутина и чувство на припадност во хаосот од сè.
-За време на бременоста и постпородилниот период, мајката може да обезбеди нормалност кога сè изгледа неизвесно. Кога тоа мајчинско присуство недостига, не само што недостига поддршка, туку и се губи поддршката. Без таа поддршка, чувствата на изолација, вознемиреност и конфузија на идентитетот можат да станат поизразени – вели терапевтот Кијана Шелтон.
Д-р Кетрин М. Канингем го нагласува практичниот аспект – помош со домашните работи, оброци и грижата за децата, но и емоционалното охрабрување што на многу жени им е најпотребно во тој момент.
Кога раѓањето на детето буди стара тага?
Станувањето мајка без поддршка од сопствената мајка често отвора рани за кои сте верувале дека се залечени. Дури 85 проценти од анкетираните жени рекле дека мајчинството повторно го разбудило чувството на загуба. Заедно со радоста од раѓањето дете, доаѓа и силна копнеж, токму кога утехата би била најпотребна.
-Тагата од мајчинството без присуство на сопствената мајка ретко се препознава во нашата култура. Кога ќе се роди ново бебе, фокусот е на детето, а не на мајката. Но, тагата тивко го обликува целиот овој период, особено затоа што малку луѓе се грижат за благосостојбата на мајката – вели психологот Емили Гуарнота.

Како да изградите поддршка кога вашата мајка не е тука?
Мајчинството не мора да биде осамено патување. Експертите советуваат:
-Разговарајте со лекар ако тагата стане премногу голема: раната поддршка е клучна.
-Создајте свое „село“: партнер, пријатели, онлајн заедница, една доверлива личност.
-Вежбајте љубезност кон себе: бидете си мајка на себе, како што вели д-р Гуарнота.
-Прифатете ги и тагата и радоста истовремено: двете емоции можат да коегзистираат.