Магијата на зборовите: Фрази што секое дете треба да ги слушне
Начинот на кој комуницираме со децата има огромно влијание врз нивниот емоционален развој, самодоверба и чувство на сигурност. Зборовите што им ги упатуваме можат да ги охрабрат, да им дадат чувство на припадност и да им помогнат да изградат позитивен став кон себе и светот околу нив.
Дури и наједноставните реченици можат да им дадат на децата потврда дека се сакани, прифатени и способни. Според психологот и мајка Џејми Блох, овие фрази можат позитивно да го обликуваат развојот на детето.
„Ти си најдоброто нешто што ми се случило. Денот кога се роди беше најсреќниот ден во мојот живот“ – Оваа реченица им помага на децата да се чувствуваат сакани поради тоа што се, а не само поради нивните постигнувања. Ја зајакнува нивната самодоверба и им помага да изградат сигурен идентитет.
„Ништо не може да направиш или кажеш што ќе ме натера да те сакам помалку“ – Децата треба да знаат дека љубовта на родителите е безусловна. Нивните постапки, грешки или тешки моменти не ја намалуваат нивната вредност.
„Те слушам. Нема да те прекинам“ – Активното слушање им покажува на децата дека нивните мисли и чувства се важни. Кога родителите ги сослушуваат без да ги прекинуваат, испраќаат порака на почит и внимание, што го гради нивното самопочитување.
„Не си сам/а. Секогаш сум тука за тебе“ – Чувството дека имаат поддршка во тешки ситуации им дава на децата стабилност и сигурност. Ова е клучно за градење здрава приврзаност и позитивна слика за себе.
„Ти можеш! Знам колку си способен/а“ – Кога родителите им покажуваат на децата дека веруваат во нив, им помагаат полесно да се справуваат со предизвиците и неуспесите. Ова го зајакнува нивниот ментален склоп и способноста да истраат.
„Сакам да гледам како го правиш тоа. Ќе ми покажеш како успеа?“ – Кога родителите искрено се интересираат за активностите на своите деца, тоа им дава чувство на вредност. Тие сфаќаат дека нивните вештини и интереси се значајни.
„Погрешив. Не требаше да го кажам/направам тоа. Можеме ли да почнеме одново?“ – Признавањето на грешките од страна на родителите покажува дека никој не е совршен. Децата учат дека грешките се дел од растот и дека нивната вредност не зависи од тоа да бидат безгрешни.
„Те сакам таков каков што си“ – Оваа фраза носи силна порака на прифаќање. Децата треба да знаат дека не мора да го менуваат својот изглед, однесување или карактер за да бидат сакани.
„Во ред е да направиш грешка“ – Кога грешките се прифаќаат како природен дел од учењето, децата не ги доживуваат како неуспех, туку како можност за раст и подобрување.
„Верувам во тебе“ – Кога децата знаат дека родителите им веруваат, тоа им дава храброст и внатрешна сила да се соочат со животните предизвици.
