Епилепсијата предизвикува напади кои започнуваат во мозокот. Тоа е невролошка состојба која погодува речиси 3 милиони луѓе во САД, од кои 470.000 се на возраст под 17 години. Повеќето возрасни лица со епилепсија го доживеале својот прв напад во детството или адолесценцијата.

Според податоците на Хрватскиот институт за јавно здравје, според податоците на Светската здравствена организација, околу 50 милиони луѓе во светот имаат епилепсија. Се проценува дека шест милиони луѓе во Европа боледуваат од епилепсија, а секоја година се дијагностицираат 300 илјади нови случаи.

Кои се најчестите причини за епилепсија?

Причините за настанокот на болеста и симптомите се разновидни. Во детството, според зачестеноста, најчестата причина е од породилна природа или неонатална траума, а потоа следуваат нарушувања на развојот на крвните садови, вродени дефекти, повреди на главата, инфекции и тумори. Во зрелоста, најчести причини се мозочните удари, повреди на главата, интоксикација, односно прекумерно консумирање алкохол или дрога, како и тумори и инфекции.

Наследна предиспозиција или генетски фактори, исто така, играат улога во појавата на епилептични напади. Сепак, наследувањето е многу сложено и мал број епилепсии се наследуваат директно од родителот на детето (идиопатска епилепсија). Кај пациенти кај кои оштетувањето на мозокот не може да се утврди со тестови, тоа е криптогена епилепсија (скриено, невидливо оштетување).

Фондацијата за епилепсија проценува дека две третини од децата со епилепсија ги „надраснуваат“ нападите до тинејџерските години. Лекарот може да дијагностицира епилепсија кај дете ако имало еден или повеќе напади кои не биле предизвикани од друга медицинска состојба, а нападите често се јавуваат во текот на првата година.

Епилепсијата го погодува секое дете различно, во зависност од возраста, видот на нападите што ги има детето, реакциите на лекување и други постојни здравствени проблеми. Во некои случаи, лековите може лесно да ги контролираат нападите, додека другите деца може да имаат доживотни предизвици со напади кои ги попречуваат нивните секојдневни активности. Исто така, постојат различни типови напади, а нивната класификација првенствено зависи од тоа колкав дел од мозокот е засегнат и што се случува за време на нападот. Двете главни категории на епилептични напади се фокални (делумни) напади и генерализирани напади.

Како да ја препознаете епилепсијата кај децата?

Епилепсијата влијае различно врз на секое дете, а препознавањето на нападите може да биде вистински предизвик, особено кај многу мали деца или деца кои не можат да му објаснат на својот лекар или родител што се случува. Препознавањето на нападот зависи од многу фактори, вклучувајќи ја возраста на детето и видот на епилепсијата или нападите што ги има. На пример, таканаречените одложени напади многу лесно се пропуштаат, додека класичните е многу полесно да се идентификуваат.

Родителите треба да реагираат доколку забележат дека нивните деца изгледаат отсутни во несоодветни моменти, среде играње, јадење или разговор – објаснуваат педијатрите. Слично на тоа, периодите на брзо трепкање, зјапање во една точка или збунетост, исто така може да укажуваат на напад. Ненадејното губење на мускулниот тонус, што предизвикува падови, е уште еден доказ. Од друга страна, кај бебињата знаците кои укажуваат на епилепсија може да бидат многу суптилни.

Родителите треба да побараат лекарска помош доколку нивното дете покаже:

-промени во шаблоните на дишење
-необични изрази на лицето, како што се чудни движења на очните капаци или устата
-невообичаени движења на мускулите, вклучително и грчење
-епизоди на вкочанетост
-зјапање
-испрекинати движења на рацете и на нозете
-вкочанетост на телото
-губење контрола над мочниот меур или дебелото црево
-ненадејно губење на свеста без очигледна причина
-конфузија
-ритмичко нишање со главата поврзано со губење на свеста.

За време на епилептичен напад, усните на детето може да станат сини и да се увидат проблеми со дишењето. Во малку поретки случаи, дишењето може да престане. По нападот, детето обично е многу поспано и збунето и често има силна главоболка.

Исто така, симптомите на напади може да бидат слични на знаци кои укажуваат на некои други здравствени состојби кај децата, поради што е неопходно да се посети лекар за точна дијагноза.

Извор