Кога брзаме од едно до друго место, јадеме по пат, возиме, пишуваме пораки и разговараме на телефон, им покажуваме на децата дека животот е хаотичен. Кога сме под стрес, не сме присутни. Ако нашите деца имаат нешто за кое сакаат да разговараат со нас, ние не сме достапни да слушаме. Кога ќе се преоптовариме со нашите работни и социјални обврски, веројатно ќе ги преоптовариме и нашите деца со училишни, спортски и социјални активности. Некои деца велат дека немаат време да се дружат со пријателите бидејќи се премногу зафатени.

Еве како исцрпеноста на мајката им штети на децата:

Децата не го гледаат крајот

Еден од факторите поврзани со исцрпеноста е дека стресот е хроничен и никогаш нема да заврши. Кога вашето дете ќе заврши проект или ќе заврши со играње во спортски тим, погрижете се да има пауза за да чувствува дека стресните работи имаат почеток и крај.

Не инсистирате на грижа за себе и одмор за вашето дете

Погрижете се да има време да ги прави работите што ги сака на неконкурентен начин и да има време за досада во сопствениот распоред секоја недела. Да, тоа време е потребно за креативност, иновација и релаксација.

Не го намалувате времето што го поминувате пред екрани

Ова ги вклучува телефоните, таблетите, телевизорот и времето поминато на компјутер. Нивото на стимулација што децата секојдневно го добиваат го преоптоварува нивниот мозок. Правењето паузи од екраните го намалува нивото на стрес што се ослободува во нивните тела и ја зголемува релаксацијата. Овие совети важат и за родителите. Намалувањето на стресот треба да стане семејна активност, така што секој ќе практикува грижа за себе, ќе го намалува стресот и ќе ги препознава знаците на хроничен стрес за да го спречи семејното прегорување.

Влијанието на родителскиот стрес врз децата

Истражувањето за исцрпеноста кај возрасните и децата покажува корелација помеѓу нивото на стрес што го чувствуваат родителите на работа и стресот што го чувствуваат децата на училиште. Стресот и вознемиреноста за пари носат највисоки нивоа на исцрпеност.

Чувството на исцрпеност може да се пренесе и на семејството. Нашите високи, неконтролирани нивоа на стрес што резултираат со исцрпеност се штетни за нашите деца бидејќи ние сме нивни примери. Тие постојано внимаваат што зборуваме, што правиме и како се справуваме со стресот. Децата се под стрес, што значи дека најверојатно ќе станат „прегорени“ возрасни.

Слаби вештини за справување со стресот

Еден од факторите што придонесуваат за оваа алармантна ситуација е тоа што тие имаат слаби вештини за справување со стресот. Возрасните, исто така, имаат слаби вештини за справување со огромниот стрес, со кој сега се соочуваат секојдневно.

Знаци за исцрпеност кај децата

-Губење енергија и интерес за работи кои некогаш им биле важни

-Анксиозност што се појавува во социјалните ситуации и на училиште

-Често велат „не ми е гајле“

-Намалени лични достигнувања

-Лесно им се одвлекува вниманието.

Мораме да ги спасиме нашите деца од недостижните стандарди на совршенство што им ги поставуваме. Исто така, родителите мора да бидат ослободени од нивните недостижни стандарди на родителско совршенство.

Извор