Кинеските родители вложуваат огромна количина енергија во воспитувањето на секое дете, толку многу што тоа стана глобален стереотип. Според една студија од 2015 година, спроведена од Универзитетот во Небраска-Линколн, спротивно на широко распространетата перцепција дека кинеските родители се фокусирани само на академските достигнувања, било забележано дека современите кинески родители се грижат многу повеќе и на подлабоко ниво за благосостојбата на нивните деца, фокусирајќи се на нивното психолошко здравје и социо-емоционална благосостојба.

Разбиени стереотипи: Воспитување деца во современиот свет

Покрај тоа, студијата покажува дека кинеските родители денес се повеќе авторитативни отколку авторитарни, што дополнително ги предизвикува стереотипите на луѓето за кинеското родителство. И додека авторитативното и авторитарното родителство може да звучат слично, едноставно кажано, авторитарното родителство ги игнорира потребите на детето додека бара негова послушност, додека авторитативното родителство ги зема предвид неговите потреби и дозволува дијалог. Со авторитативно родителство, вратата за комуникација е отворена од двете страни, давајќи им простор на децата да прават грешки и да се изразуваат со почит.

Како што се менуваат околностите, социо-културната еволуција е неизбежна, често менувајќи и одредени семејни вредности, динамика и севкупен став во воспитувањето на децата.

Кина се приспособува на светските родителски трендови

Идеологиите и практиките на родителството постојано се менуваат како одговор на развојот на општеството, а истото важи и за новите генерации кинески родители. Многу од нив брзо ги приспособуваат и усогласуваат своите родителски стилови со глобалниот тренд на приоритет на правилната социјализација, психолошкото здравје, индивидуалното размислување и општата благосостојба на нивните деца, како и препознавање на придобивките од играта и одморот.

Ова, се разбира, не значи дека академскиот успех е запоставен. Врз основа на четиригодишна студија објавена во Азискиот американски весник за психологија, има јасно зголемување на родителската топлина и поддршката за автономија во азиската култура и намалување на трендот на авторитарна моќ, и покрај одржувањето на сите вредности на високи академски достигнувања.

Родителството, како и животот, е за балансирање на независноста и правилата, работата и играта. Со авторитативен стил на родителство, поголемата самодоверба, критичкото размислување, доброто однесување и академскиот успех се постигнуваат со поттикнување на соработка и комуникација која е и цврста и флексибилна, создавајќи вистински социјални врски со другите, вреднување на играта и учење преку обиди и грешки.

Сето тоа води до подобра приспособливост, емоционално здравје и самомотивација.

Извор