Доењето е прекрасно искуство кое развива посебен вид интимност и приврзаност помеѓу мајката и бебето. Врската што се создава во текот на овој процес носи многу психолошки придобивки како за мајката така и за детето.

Меѓутоа, до неодамна воопшто не се разговараше за оние мајки на кои стресот од доењето им го отежнува воспоставувањето на оваа длабока врска. Повеќето мајки сакаат да ги дојат своите деца, но понекогаш процесот е многу потежок отколку што изгледа, што создава чувство на вина и срам кај мајките кои едноставно не можат да го сторат тоа.

Психолошки придобивки од доењето

Многу мајки истакнуваат дека доењето е прекрасно и збогатувачко искуство кое им помага да постигнат длабока врска со своето бебе. Ова е особено корисно за младите мајки кои првпат се наоѓаат во оваа улога, каде што многу прашања за грижата за детето создаваат страв и несигурност.

Доењето е навистина прекрасен природен процес кој, покрај тоа што ги зближува луѓето, има позитивно влијание врз многу здравствени аспекти и за мајката и за бебето (јакнење на имунолошкиот систем, спречување дигестивни проблеми, помалку инфекции и бактериски воспаленија, генерално подобро здравје итн.).

Од психолошка страна, доењето го намалува стресот со ослободување хормони, вклучувајќи го и окситоцинот, кој создава чувство на смиреност и удобност, а со тоа ѝ помага на мајката да се опушти и да се поврзе со бебето. Некои го нарекуваат хормон на љубовта, имајќи предвид дека е исклучително важен во создавањето здрава приврзаност со бебето.

Исто така, доењето поттикнува подобар и подлабок сон, што е многу важно за младите мајки. Покрај тоа, ги смирува и мајката и бебето, овозможувајќи им полесно да се опуштат и да заспијат.

Доење и стрес

Првата средба со мајчинството не е толку едноставна. По искуството на породувањето, кое некои жени повеќе би сакале да го потиснат и заборават, неопходно е да се вратите на вашето секојдневие со мало суштество кое е целосно зависно од вас. Во исто време, хормоните дивеат, се обидуваат да најдат некаква рамнотежа која е далеку од идеална во постпородилниот период, но едноставно нема време да се справиме со овој проблем во сите тие предизвици што ги носи почетниот период по породувањето.

Целиот овој стрес може да го отежне доењето со намалување на количината и квалитетот на мајчиното млеко и да влијае врз зголеменото производство на кортизол, хормон кој се ослободува за време на стресни периоди, кој делумно може да се меша со стабилизирањето на хормоните одговорни за лактацијата – окситоцин и пролактин.

Имено, пролактинот го стимулира производството на млеко, додека окситоцинот активира рефлекси за релаксација кои исто така го активираат млекото. Затоа, зголеменото лачење на кортизол е ризично, бидејќи може на некој начин да предизвика губење на млекото поради стрес, односно негово послабо производство и движење во организмот.

Некои студии тврдат дека кортизолот може да се пренесе на бебето преку мајчиното млеко, односно дека бебињата чии мајки се изложени на повисоки нивоа на стрес може почесто да плачат и да бидат понервозни. Сепак, потребни се повеќе истражувања во оваа област за да се потврди оваа врска.

Она што е јасно е фактот дека доилките, поради ослободувањето на окситоцинот, чувствуваат повисоки нивоа на релаксација и смиреност и се поотпорни на стрес бидејќи споменатиот хормон помага да се намали одговорот на стресот и подобро да се справат со него.

Најчести проблеми со доењето

Постојат многу причини кои можат да доведат до проблеми со соодветно воспоставување на процесот на доење. Некои бебиња послабо ги прифаќаат градите, додека кај некои жени млекото едноставно не доаѓа во очекуваните количини, или се јавуваат проблеми како маститис и силна болка поради рани на брадавиците.

Кај жените чие млеко не доаѓа толку брзо по породувањето стресот е поизразен поради чувството дека бебето не прима доволно хранливи материи и не напредува како што треба. Понатаму, честото ноќно хранење физички ги исцрпува мајките, чие ментално здравје исто така страда поради сите горенаведени причини.

Дополнителни истражувања покажале дека повисоките нивоа на поддршка од лекарите позитивно би придонеле за полесно воспоставување на доењето.

Она што дополнително го влошува менталното здравје на жената се коментарите кои поттикнуваат вина ако таа не може да дои. Секако, секоја мајка го сака најдоброто за своето дете и сосема е неоправдано да се извлекуваат заклучоци зошто некој не дои, бидејќи има многу фактори што можеле да влијаат врз таа одлука.

Важно е да се поддржат мајките во тој стресен период. Имајте на ум дека во првите неколку часа по породувањето, хормоните се целосно обратни и потребен е одреден период за да се доведат во рамнотежа.

Тоа е исклучително напорно и физички и психички и не може да се промени преку ноќ. Затоа е важно на мајките да им се даде охрабрување и поддршка, во форма во која им е потребна и може да ја добијат.

Автор: Марија Шимуниќ

Извор