Јас сум чудната мајка со два пара близнаци. Постарите се 7 години, а помладите 4 години. И додека едно од моите 4-годишни деца зборува и игра нормално, мојата друга ќерка не го прави тоа. Неколку недели по нејзиниот трет роденден ѝ беше дијагностицирано нарушување од спектарот на аутизам. Освен што кажува неколку збора, таа е прилично невербална.

Во период од една година колку што е на терапии, направи огромни чекори за подобрување во сите области, и сите сме горди на неа. Сепак, таа не се вклучува во игра со нејзините браќа и сестри на начинот на кој тоа го прави нејзината сестра близначка. Ова е тешко за сите, особено за нејзините браќа и сестри, кои не разбираат зошто не е заинтересирана за нив.

Не е невообичаено и другите мои деца да станат љубоморни за тоа колку време поминувам со мојата ќерка со аутизам, и би рекла дека е разбирливо и очекувано. Честопати велат работи како: „Зошто секогаш добива повеќе внимание?“ или „Како таа не мора да го јаде она што другите треба да го јадат?“

Сепак, тоа не се најпредизвикувачките прашања за мене. Најтешкото е: „Зошто не ѝ се допаѓам?“

За среќа, најдов неколку непроценливи начини да им помогнам на моите деца да се поврзат со нивната сестра која има аутизам.

1. Ги признавам нивните чувства

Кога нивната сестра има различно јадење за вечера од остатокот од семејството, а некој се чувствува вознемирен поради тоа, јас ги потврдувам тие емоции. Приближувањето до оваа ситуација би било вака: „Разочаран/а си што јадеме сендвичи за вечера, знам. Ја гледаш твојата сестра како јаде палачинки што ги сакаше ти, и тоа за тебе е прилично неправедно. Жал ми е што се чувствуваш така“.

Потоа, продолжувам кон „зошто“: „Сестра ти нема да јаде ништо друго за вечера во моментов. И исто како што е моја работа да се погрижам да јадеш, моја работа е да се погрижам и таа да јаде. Понекогаш тоа значи дека таа добива друго јадење.“

Ако по сето тоа сè уште чувствува дека е направена неправда, му давам до знаење дека и тоа е во ред.

2. Им помагам подобро да го разберат аутизмот

Децата не можат да сфатат зошто нивниот брат или сестра со аутизам има уникатни потреби ако не разбираат што е аутизам. И бидејќи тие се деца, во нашето домаќинство терминологијата е релативно едноставна. Им велам дека нивната сестра е поинаква и дека светот околу неа го доживува почувствително од другите. Преку книги и ТВ-емисии им помогнав на моите деца да стекнат малку повеќе разбирање за нарушувањето на нивната сестра.

3. Моделирам однесувања што сакам да ги покажат моите деца

Нашата ќерка понекогаш ги регулира своите емоции со врескање кога се чувствува надвор од контрола. За жал, оваа реакција може да предизвика другите мои деца да растат премногу стимулирани покрај неа. Затоа, наместо да долевам масло на огнот, смирено ѝ помагам да најде начини да се саморегулира. Многу пати сум видела како моите деца ги користат истите техники за регулирање што ги моделирам кај нивната сестра. Ова ги учи не само на емпатија кон оние со различни потреби, туку и потврдува дека нашиот дом е безбеден простор.

4. Целото семејство се вклучува во групна игра

Групната игра ни нуди и мене и на сопругот можност да ги научиме нашите деца на нови начини да си играат со нашата ќерка со аутизам. Како и многу деца со аутизам, таа сака каква било игра поврзана со сетилата.

5. Им кажувам за тоа што ги предизвикува нејзините напади

И покрај тоа што мојата ќерка обично не реагира добро ако другите го окупираат нејзиниот личен простор, понекогаш заборава дека и другите имаат граници на личниот простор. Ние го коригираме ова однесување кога е потребно, и видовме напредок кај неа, но тоа не им олеснува на нашите деца кога тие не се расположени да бидат допирани или не се толку толерантни на гласни звуци во моментот. Во такви случаи, издвојуваме време да ги потврдиме чувствата на нашите деца, да им помогнеме да разберат зошто нивната сестра се однесува онака така.

6. Издвојувам квалитетно време за секој од нив

Пред да имам деца, мислев дека ќе добиваат еднакво време со мене. Дури кога станав мајка, сфатив колку е погрешно тоа чувство, без разлика дали вашето дете има посебни потреби или не. Моето време го давам според потребите на моите деца, а понекогаш тоа не се распределувам еднакво. Поголемиот дел од деновите мојата ќерка со аутизам поминува најмногу време со нејзиниот татко и со мене. Ја носиме на нејзините терапии, поминуваме дополнително време за да дознаеме што се обидува да ни каже и ја трошиме нашата енергија за да ѝ помогнеме да ги постигне целите. И одбивам да дозволам да се чувствувам виновна за ова.

Бидејќи, иако можеби ќе бара повеќе од моето време, сепак можам да ѝ го дадам тоа без да ги запоставам другите деца. Еден од начините на кои го правам тоа е да одвојувам време секој ден за да се погрижам да се чувствуваат сакани. И во оние денови кога на другите деца ми требам повеќе од вообичаено, тоа време им го давам ним.

7. Повеќе не очекувам невротични однесувања од моето дете со аутизам

На Ноќта на вештерките една од моите ќерки ми рече дека не е возбудена да оди по слатки и бонбони затоа што нејзината сестра ќе почне да вреска и ќе треба да заминеме порано. И таа не погреши. Костимот на нејзината сестра беше предизвикувачот и таа не сакаше да шета. По две куќи јасно стави до знаење дека е време да си оди дома. Наместо да имаме став: „Семејство сме, одиме заедно или не одиме“, се договорив мајка ми да дојде со нас. На тој начин, таа можеше да ја однесе нашата ќерка дома додека другите деца ќе продолжат со прошетката од врата на врата. Не можеме да одиме на натпревари или на карневали како цело семејство без да ја измачуваме нашата ќерка со аутизам. И тоа е во ред. Секогаш ќе се трудиме да ја вклучиме.

Но, истовремено, нема да ја изложувам на животни искуства кога тие искуства ѝ носат агонија.

Од друга страна, нашите деца ги заслужуваат оние животни искуства со кои нивната сестра не може да се справи. Тоа понекогаш значи да се најде нешто друго што е забавно за нивната сестра, додека тие ги прават работите што ним им се забавни. Она што ја прави среќна мојата ќерка со аутизам можеби не е она што генерално би го очекувале од дете, но и таа заслужува среќа, во каква форма и да се прикажува.

Автор: Каила Смит
Извор