Воведувањето дисциплина е една од важните задачи на родителите. Родителите треба да го прошират својот репертоар на техники за поттикнување на посакуваните однесувања, како и за корекција на непожелните со поставување ограничувања за децата.

Постојат многу начини за справување со овие предизвици на конструктивен начин, почитувајќи ги личноста и чувствата на децата, како и на родителите. Важно е да се има предвид што може да се направи во моментот кога се јавува непожелно однесување, но и како да се воспостави атмосфера што ќе придонесе за намалување на ризикот од проблематично однесување и кршење на правилата.

Сопрете ги и пренасочете ги непожелните однесувања

Вие најдобро го познавате вашето дете. Кога ќе ги забележите првите знаци на раздразливост и замор, пренасочете го вниманието на детето кон друга активност. Можеме брзо да ги научиме малите деца дека свирењето одредена музика значи дека е време да се смири, звукот на ѕвончето може да значи „ајде да вежбаме“ или едноставно да кажеме – „ајде да ги тргнеме играчките“.

Нежно допрете го детето, погалете го по косата и грбот.

Ако несаканото однесување не е опасно, една техника е да го игнорирате. Вашето зголемено внимание може едноставно да го засили ова однесување, така што е поголема веројатноста да се повтори во иднина.

Користете ја техниката на пауза

Кога однесувањето на детето станува неприфатливо, родителите понекогаш реагираат остро и нетрпеливо без размислување – со повишен глас, груби зборови, невербални „заканувачки“ знаци на физичка напнатост. За жал, ова често ги влошува работите. Наместо тоа, пронајдете го вашиот фокус, воспоставете контакт со очите и намалете го гласот. Мирот е „заразен“ и се пренесува на другите околу нас.

Застанете, дишете длабоко – 10 секунди се доволни! Потоа мирно отстранете го детето кое ја губи контролата од местото предвидено за пауза. Накратко објаснете му на детето зошто неговото однесување не е прифатливо и дека треба да седи и да остане мирно на местото одредено за пауза.

Јасно и прецизно именувајте го неприфатливото однесување. На пример – „Нема да дозволам да го удриш брат ти со играчка, го боли“.

Една минута за секоја година од возраста на детето е препорачана насока за одлучување колку долго детето треба да биде во одредената област за пауза. Секое викање или бунт од страна на детето резултира со рестартирање на часовникот. На крајот од паузата, дозволете ситуацијата да се смири, не држете му предавања. Останете силни и смирени – ова е од суштинско значење.

Прифаќање на поставените ограничувања и последици

-Понудете му на детето избор и осигурете се дека понудените алтернативи се прифатливи. На пример: „Можеш ли да ги собереш играчките сега или по ручекот?“
-Поканете го детето да размисли за своето (специфично) однесување и понудете решение. Ова е особено погодно за постари деца. Објаснете го проблемот детално, на пример: „Во последните денови сè почесто беше груб кон твоето семејство. Што предлагаш да направиш за да го промениш тоа?“

Преземање одговорност за последиците – не спасувајте го детето

Дозволете да се случат логички безбедни последици, не правете работи наместо детето. На пример: заборавена или пропуштена училишна задача води до лоша оценка. Не пишувајте домашна задача за детето, туку помогнете му да воспостави ритам на своите должности.

Доследна корекција и награда

Повлекувањето на „привилегиите“ како средство за поттикнување на посакуваните однесувања треба да биде соодветно и логично поврзано со однесувањето. На пример, кога детето не ја завршило договорената задача, не може да ја гледа својата омилена емисија на телевизија.

Пофалете ја секоја специфична позитивна промена и коригирано однесување на детето. Одлучете заедно со детето каква ќе биде наградата ако ја исполни поставената цел. Направете список со правила и последици заедно како семејство.

Децата го имитираат однесувањето на возрасните – бидете пример за вашето дете и охрабрете ги другите околу вас да го сторат истото

Дали сте доследни? Како детето ги доживува вашите евентуално поостри реакции, повишен тон? Можеби детето реагира на вашите нејасни очекувања и комуникација што го збунува? Ако е тоа случај, промената на вашето однесување е веројатно најбрзиот начин да го промените однесувањето на вашето дете.

Анализирајте ја вашата околина и однесувањето на луѓето блиски до детето. Дали детето слушнало неприфатливи, навредливи зборови дома, од пријатели, роднини? Дали можеби тоа било проследено со физичко насилство? Дали видело или слушнало дека таквото однесување се толерира или се одобрува?

Кажете јасно и доследно НЕ на секое неприфатливо однесување, особено кога ги повредува другите – емоционално или физички.

Извор