Учeњето е процес што трае цел живот и не се однесува само на формалното школување, туку ние постојано учиме. Затоа е важно и децата и возрасните да научат како да учат за да им биде учењето брзо и ефикасно.

Учeњето не е само усвојување нови знаења и вештини, туку преку него детето добива повратна информација за себе и своите способности и развива самопочит. Најголем проблем за детето со тешкотии во учењето не е лошата оценка, туку дека другите деца ќе го игнорираат или исмејуваат, што оставa подлабока трага од самата оценка.

Тешкотиите во учењето можат да произлезат од дијагностицирани нарушувања како дислексија, дисграфија или дискалкулија, но и од различни животни фази и стресни ситуации. Во вакви случаи, потребна е континуирана поддршка од родителите, училиштето и експерти како педагози, психолози и логопеди. Само детето ретко може да го сфати проблемот и да го промени текот на настаните, па затоа треба внимателно да се следат неговите сигнали, кои понекогаш родителите можат да ги толкуваат како мрзливост или непослушност.

Лошите резултати во учењето може да доведат до страв од училиштето, одбивање детето да седне да учи или непосакувано однесување. Затоа е важно возрасните да го препознаат проблемот и да обезбедат соодветна поддршка.

За враќање на мотивацијата, детето треба да се вклучи во планирањето на учењето, да го разбере материјалот и да може јасно да ја изрази својата мисла. Учeњето треба да биде мултисензорно: преку гледање, слушање и практична примена, што е особено важно за помалите деца, но може да се применува и со поврзување на апстрактните поими со конкретни примери.

Повторувањето треба да биде кратко и јасно, а детето треба да учи цели реченици и да го разбира нивното значење. Со такви пристапи се гради самопочит и интерес за учење, а процесот станува полесен, поорганизиран и ефикасен.

Совети за родителите

Заедно со детето направете план за учење, поделете го материјалот на помали делови и оценете колку време е потребно за негово совладување.

Објаснувајте и поедноставувајте сложени текстови, а потоа постепено воведувајте нови термини.

По секоја целина поттикнувајте го детето да поставува и да одговара на прашања за да проверите дали го разбира материјалот.

Објаснувајте нови поими со слики или примери доколку не се јасни.

Подготвувајте кратки резимеа и издвојувајте ги најважните информации за полесно помнење.

При повторување, детето треба да зборува наглас користејќи кратки и јасни реченици за да го следи своето размислување.

Основците треба да учат цели реченици, а не потточки. Ако во тетратките имаат само потточки, тогаш претворете ги во реченици.

Извор