Ново истражување покажува дека раното изложување на тутун, било за време на бременоста било за време на детството и адолесценцијата, е силно поврзано со појавата на дијабетес тип 2 подоцна во животот. Сеопфатната опсервациска студија била заснована на податоци од приближно 476.000 возрасни лица запишани во „ОК Биобанк“, во Велика Британија.

Иако резултатите допрва треба да бидат подложени на рецензија, тие биле неодамна претставени на годишните научни сесии за епидемиологија и превенција/животен стил и кардиометаболички синдром, од страна на Американското кардиолошко здружение во Чикаго.

Важноста од спречување на изложеноста на тутун

Иако наодите покажуваат корелација наместо каузалност, тие придонесуваат кон сѐ поголемиот број докази кои ја поврзуваат изложеноста на тутун со негативни здравствени исходи, особено кај лицата изложени во текот на годините на формирање.

Виктор Вензе Жонг, постар автор на студијата и професор на Медицинскиот факултет при Универзитетот „Џиао Тонг“ во Шангај, ја нагласува важноста од спречување на изложеноста на тутун рано во животот, вклучително и за време на бременост, особено кај оние што се генетски предиспонирани за дијабетес тип 2.

Понатаму, сугерира дека усвојувањето здрав начин на живот во зрелоста може да го ублажи ризикот од развој на состојбата кај лицата изложени на тутун за време на критичните развојни периоди.

Студијата се заснова на постојните сознанија за негативните здравствени последици од пушењето и изложеноста на тутун, кои вклучуваат различни болести како рак, срцеви заболувања, мозочен удар и дијабетес. Истражувањата откриваат дека поединците кои почнуваат да пушат во детството се соочуваат со двојно поголем ризик од дијабетес тип 2, додека оние што почнуваат да пушат како адолесценти или возрасни, исто така покажуваат зголемен ризик во споредба со непушачите.

Покрај тоа, оние со генетска предиспозиција за дијабетес тип 2 се изложени на уште поголем ризик.

Изложеноста на тутун е поврзана со инсулинска резистенција

Д-р Роберт Екел, ендокринолог кој не е вклучен во студијата, зборувал за опсервациската природа на студијата, но го забележал нејзиниот потенцијал да го подобри разбирањето на поврзаноста помеѓу тутунот и дијабетесот тип 2. Тој ја нагласил важноста од препознавање на употребата на тутунот како потенцијален индикатор за ризик од дијабетес тип 2.

Иако каузалноста останува нејасна, изложеноста на тутун е поврзана со инсулинска резистенција, меѓу другите фактори. Сепак, усвојувањето здрав начин на живот подоцна во зрелоста може да го ублажи ризикот од дијабетес тип 2, без оглед на раната изложеност на тутун.

И покрај падот на преваленцата на пушењето со текот на годините, тоа останува значаен јавноздравствен проблем. Напорите за намалување на стапките на пушење вклучуваат етикетирање на производите, јавна едукација и регулаторни мерки.

Екел ја нагласува потребата пушачите, особено оние со генетска предиспозиција за дијабетес тип 2, да размислат да се откажат од пушењето за да го намалат ризикот. Ја нагласува и важноста на промените во животниот стил за да се спречи прекумерното зголемување на телесната тежина и ефикасно да се справат со индивидуалните фактори на ризик.

Автор: Томислав Станиќ

Извор