Холандија и Данска се двете најдобри места да се биде дете, врз основа на мерките за ментална благосостојба, физичко здравје и вештини – ова го покажало истражување објавено од агенцијата на ОН за деца (УНИЦЕФ). Франција се рангира на третото место, по што следуваат Португалија и Ирска, според извештајот на УНИЦЕФ во кој се споредени податоци од 43 земји од Организацијата за економска соработка и развој (ОЕЦД) и ЕУ. Нов Зеланд, Колумбија, Мексико, Турција и Чиле се најлошорангираните земји. Во извештајот се наведува дека многу земји претрпеле остар пад на академските вештини кај децата поради затворањето на училиштата поради пандемијата на ковид-19.

Директорот на Канцеларијата за истражување „Иноченти“ на УНИЦЕФ, Бо Виктор Нилунд, истакнал дека децата веќе се бореле на повеќе фронтови пред пандемијата.

-Сега, соочени со растечка економска неизвесност, земјите мора да им дадат приоритет на образованието, здравјето и благосостојбата на децата за да ги обезбедат нивните животни перспективи и среќа, како и економската безбедност на нашите општества – вели тој.

Во 43 земји се проценува дека околу 8 милиони 15-годишници, околу половина од возрасната група, биле функционално неписмени и не можеле да бројат, што значи дека не биле во можност да разберат основен текст. Бројките биле највисоки во Бугарија, Колумбија, Костарика, Кипар и Мексико. Имало и светли точки, со постојан пад на смртноста кај децата, општо намалување на самоубиствата кај адолесцентите и зголемување на стапките на завршување на училиштето.

Сепак, извештајот изразува загриженост за менталното здравје, при што задоволството од животот кај децата се намалува.

Јапонија е единствената земја што постигнала значаен напредок. Физичкото здравје на децата исто така се влошило, а бројот на деца со прекумерна тежина продолжува да расте.

-По пандемијата, податоците поставија загрижувачки критериум за благосостојбата на децата, особено за децата во неповолна положба. Опсегот на предизвици со кои се соочуваат децата значи дека ни е потребен кохерентен, холистички пристап, што го опфаќа целото детство и ги задоволува нивните потреби во секоја фаза од нивниот живот – заклучува Нилунд.

Извор