Готвењето заедно со децата често го доживуваме како симпатична активност или начин да ги научиме на основите на здравата исхрана. Но, експертите велат дека готвењето е многу повеќе од тоа бидејќи оваа активност длабоко влијае врз емоционалниот свет на детето, и тоа на начин што, според нив, често е поефикасен и од училишниот курикулум или традиционалните педагошки методи.

Според експертите од Универзитетот во Алберта, децата што редовно готват со родителите развиваат поодржливи прехранбени навики, повисоко чувство на самопочит и се помалку склони кон непромислено однесување.

Имено, кога детето сече зеленчук, меша состојки или додава зачини, се активира префронталниот кортекс, делот од мозокот задолжен за извршни функции, како што се планирањето и контролата на импулсите. Истовремено, сензорниот кортекс кој ги обработува мирисите, вкусовите и допирот поттикнува асоцијативни мрежи што остануваат длабоко врежани во меморијата.

– Готвењето со деца не е само едукативна активност. Тоа е терапевтски чин кој истовремено поучува, поврзува и лекува – истакнува д-р Никол К. Арбур, развоен психолог од Универзитетот во Бостон.

И Американското психолошко здружение потврдува дека заедничките семејни активности, како што е приготвувањето оброци, директно придонесуваат за развојот на сигурна поврзаност, што е основа за емоционална стабилност и здрави односи подоцна во животот.

Освен тоа, при готвење кај децата се намалува нивото на кортизол, хормонот на стресот, што е особено значајно во денешниот брз и урбан начин на живот.

Извор