Иако може да има многу расправии и недоразбирања, корисно е децата да бидат од сосема различни возрасти.

Постарото дете може да се жали дека мора да ги чува своите помали браќа и сестри, но тоа ќе биде добро за него. Благодарение на ова, тоа ќе се научи на трпение, одговорност, водење со пример и грижа. Така ќе изгради и ќе развие многу позитивни особини кои ќе му користат во иднина. Со текот на времето тоа ќе преземе иницијатива да го научи својот помлад брат или сестра на многу работи, на пример, да му покаже како да ги врзува чевлите. Постарото дете ќе се чувствува важно, иако не секогаш задоволно со своите „возрасни обврски“.

За помладите браќа и сестри, постарото дете е некој што може да ги замени родителите во некои работи. Полесно им е да комуницираат и да се разберат. Малиот има некој кој прави да се чувствува безбедно и кој го импресионира. Благодарение на него, помалото братче/сестриче знае што треба, а што не треба да прави во иднина и едноставно учи од своите грешки. Покрај тоа, детето има подобар однос со родителите благодарение на, на пример, постарата сестра или постариот брат.

Каде и да оди помладото дете, има некој што ќе застане зад него. Згора на тоа, живеејќи во време кога децата можат да бидат толку сурови едни кон други, добро е да се има некој што може да инспирира почит меѓу нив.

Кога постарите браќа и сестри сѐ уште се во тинејџерски години, работите можат да станат тешки. Тогаш братот или сестрата може да го научи помалото дете да се однесува соодветно на возраста или да му покаже работи што сè уште не се соодветни за толку млад ум. Сепак, родителите се тука, а кога децата имаат постари браќа и сестри, побрзо растат и созреваат, повеќе разбираат и имаат развиено повеќе вештини.

Извор