Будистичките учители велат дека најголемиот подарок што родителот може да му го даде на детето е неговата лична среќа.

На ова потсетува светски познатиот и признат психотерапевт и автор Габор Мате во едно од своите интервјуа. Затоа им кажува на родителите да обрнат внимание на својот емотивен живот, да го следат стресот и да не го игнорираат.

-Во текот на првите неколку години, примарната цел на семејството треба да биде да ги задоволи потребите на детето, да се чувствува безбедно и топло. Какви и да се животните цели што ги имате, оставете ги настрана и создајте средина каде што вашето дете ќе се чувствува заштитено и поврзано со вас. Тоа ќе биде дете кое во голема мера е подготвено за живот – рекол Мате во еден од своите говори.

Тој им предлага на родителите доколку нивните деца се соочуваат со стрес, депресија или анксиозност во текот на раното детство, да го решат проблемот што е можно побрзо, без одложување или чекање тој да исчезне.

-Побарајте и прифатете каква било помош што ви е понудена бидејќи ако не го сторите тоа, вашата состојба негативно ќе влијае врз детето – рече Габор Мате.

Тој, исто така, открива дека науката докажала дека моделите на родителско поврзување се пренесуваат на децата.

-Ова значи дека можете да спроведете интервју со идните родители на дете кое сè уште не е зачнато и со доволен степен на сигурност да откриете како тоа дете ќе реагира на предизвиците од поврзувањето со блиски луѓе кога ќе се роди и ќе наполни една година, како ќе реагира кога ќе биде одвоено од своите родители и така натаму. Ова потоа дополнително ќе предвиди како тоа дете ќе порасне, како ќе се поврзе со луѓето во неговата околина кога ќе порасне – објаснува Мате.

Тој, исто така, вели дека ништо во нашето тело, вклучително и човечкиот мозок, не е определено исклучиво од генетиката.

-Секогаш го користам примерот со семе. Ако сакате семето да прерасне во плод, мора да го пронајдете вистинскиот вид почва, да му дадете соодветна количина светлина, соодветна количина храна за да расте. Човечкиот мозок се развива и како одговор на околината. Всушност, поголемиот дел од растот на човечкиот мозок се случува по раѓањето, па затоа влијанието на околината е уште поважно. Дури 80 % од развојот се случува по раѓањето, поголемиот дел во првите три години од животот – истакнува Мате, додавајќи дека до крајот на третата година мозокот на детето е веќе 80 до 90 % од големината на мозокот на возрасен. Додека телото на таа возраст е само 18 % од она што треба да стане.

Затоа, тие први три години се толку важни. Најважни од сè.

-Што ќе се развие, а што не, во голема мера зависи од околината. На пример, дете кое воопшто не е изложено на светлина ќе биде слепо за неколку години. Бидејќи сетилото за вид, за да се развие, има потреба од светлина. Слично на тоа, нашата способност за интимни врски, поврзување, контрола на емоциите, стресот, сè зависи од условите во кои нашиот мозок растел – објаснува Мате.

И какви се реалните услови?

Вистинските услови, вели Мате, се растење со родител кој не е под постојан стрес, депресивен и кој е емоционално достапен.

-Не станува збор за тоа дали мама и тато го сакаат детето, тоа можете да го земете здраво за готово во повеќето случаи. Како и за тоа дали нивните намери се добри. Зборуваме само за тоа колку можат да бидат родителите под стрес, депресивни, отсечени. И колку повеќе се сето тоа, толку понегативно ќе влијаат врз развојот на мозокот на детето – заклучил Мате.

Автор: Александра Цвјетиќ

Извор