Кога првпат слушнала совет да им се каже на децата да „замислат дека носат наметка“, авторката мислела дека е уште еден бескорисен совет за родители. Но откако ја видела Ванеса ван Едвардс на „Тик-ток“, која е експерт за говор на тело и авторка на бестселерот „Воодушеви: Науката за успешна комуникација со луѓето“, сфатила дека зад тоа има вистинска наука.

Замисли дека носиш наметка

Ван Едвардс ги учи децата да влезат во просторија исправени, со крената глава исто како суперхероите. Истражувањата покажуваат дека исправеното држење ги подобрува расположението и самодовербата кај децата, додека свитканата положба ја намалува самодовербата.

@vvanedwards P.S. These tips are great for adults too! 😉 #recoveringawkwardperson #SocialGoals #UnlockYourPotential ♬ original sound – Vanessa Van Edwards

Ракување што гради доверба

Децата треба да подадат рака со исправен палец и цврст стисок „како да стискаат бејзбол-топка“. Истражувањата покажуваат дека ракувањето создава позитивен впечаток и поттикнува лачење на окситоцин, хормонот на довербата. Сепак, ако детето има сензитивност или аутизам, поздравот може да биде заменет со „тупаница“.

Контакт со очи како игра

Наместо само „гледај в очи“, Ван Едвардс ги учи децата да „ја откријат бојата на очите“ на соговорникот. Така контактот станува игра, а не непријатна обврска. Истражувањата покажуваат дека контактот со очи го поттикнува развојот на јазикот и емпатијата кај децата.

Зошто е важно?

Повеќе од половина од децата со емоционални проблеми и проблеми со однесувањето немаат блиски пријатели. Социјалните вештини се учат преку пример и практика, тие не доаѓаат спонтано. Целта не е сите деца да се однесуваат исто, туку да најдат начин на комуникација што им е природен и удобен.

Во свет каде што децата растат зад екраните, да научат да влезат во просторија со самодоверба, да се поврзат со други и да воспостават вистинска комуникација, тоа не се само манири, туку животни вештини.

Извор