Детските пријателства се невини, наивни и безопасни, нели? Не може да има ништо лошо во кое било пријателство помеѓу едно дете и друго. Ако вашето дете, на пример, се жали на својот пријател, честопати ќе одмавнете со раката и ќе кажете: „Ајде да се смирите, знаете дека сте пријатели, ова ќе помине.“ И така речиси го „присилувате“ вашето дете да се дружи со некој што изгледа дека го повредил.

Овој став често произлегува од фактот дека веруваме оти оваа врска е едноставна и дека нема ништо лошо во неа. Така сме воспитани, да преболиме нешто, да се смириме, да не драматизираме премногу бидејќи во спротивно како ќе најдеме пријатели?! Но, ако ние бегаме од врски што не ни одговараат, зошто да не ги научиме и нашите деца на истото?

Психологот и НЛП практичар Притџот Каур споделила објава на својот инстаграм-профил за тоа како нема да ги учи своите деца да ги игнорираат овие „црвени знамиња“ и како ќе им даде до знаење дека е во ред да се оддалечат од такви врски. Еве како го напишала тоа, кои 7 знаци им помагаат на децата да ги откријат за да се заштитат себеси.

Ве исмејуваат, а потоа велат „опушти се, тоа беше шега“

Понижување претставено како хумор? Сепак е понижување.

Чувство на нервоза околу нив… дури и кога се фини

Тоа е чувство што не можете да го опишете, но го чувствувате… Не е претерана драма, туку факт и доказ.

Се чувствувате вклучени само кога сте тивки и се согласувате со нив

Ако има мир само кога сте тивки, тоа не е вистински мир.

Тие се натпреваруваат со вас повеќе отколку што навиваат за вас. Ако пријателството е како табла со резултати, тогаш нешто не е во ред.

Откако ќе поминете време со нив, се чувствувате поуморно, а не подобро

Енергијата што ја чувствуваме и ја имаме откако ќе поминеме време со некого ни ја кажува вистината.

Ве изоставуваат, а потоа велат „упс, заборавив“

Честопати „заборавањето“ е сепак исклучување, само со насмевка.

Тие не аплаудираат кога е ваш ред да блеснете

Ако исчезнат поради вашиот успех, дозволете им.

Ако нас нè учеле да ги игнорираме таквите моменти и да останеме во такви врски, зошто да им дозволиме на нашите деца да го прават истото? Нека учат поинаку! Нека учат подобро!

Автор: Наташа Крстичевиќ

Извор