Нарцисоидното растројство на личноста во последно време е сѐ поприсутно во општеството и ваквото однесување е доста штетно, но од каде доаѓа? Дали нарцисите се раѓаат такви или стануваат такви преку воспитувањето, дали за нив е одговорна генетиката или средината во која растат?
Психијатарот и психоаналитичар д-р Хрвоје Хендл нагласува дека нарцисоидното растројство може да има свои корени уште во раните фази на развојот на детето.
-Ова се случува затоа што во многу раните периоди на развојот на бебето не постои такво нешто како „сјај во очите на мајката“. Тој сјај во очите на мајката е она што мајката природно го има кон бебето кога го држи в раце и гледа во него – чувство на восхит и љубов што го прави бебето „крал“ или „кралица“ во очите на мајка. Кога бебето не го доживува овој скапоцен третман, почнува да се развива „лажно јас“, карактеристично за луѓето со нарцисоидно растројство – објаснува д-р Хендл.
Нарцисите секогаш го бараат тој сјај во очите на нивната мајка. Според д-р Хендл, нивната вредност често зависи од валидацијата што ја добиваат од другите, наместо од внатрешното чувство за вредност. Неговата вредност постои само во очите на оние што ги „заведува“, и затоа е тешко да се препознае ова нарушување.
Важно е да се истакне дека има ретки случаи на луѓе кои се родени со нарцисоидно растројство. Тоа, всушност, произлегува од различни средини. Едно од нив како најмало влијание е тоа што мајката не му се восхитувала на бебето, изјавил д-р Хендл.
-Следно е дека мајката премногу се восхитувала, постојано го опсипувала детето со пофалби и никогаш не било соочено со реални ограничувања или критики. Така може да се развие чувството дека тоа е најважната личност на светот и „се формира „грандиозното јас“, затоа што никој никогаш не му рекол: „ти навистина не си баш нешто“, никој не го „исекол“ – вели д-р Хендл.
Исто така, нарцисоидното растројство на личноста може да го доживее некој што бил толку многу злоупотребуван и запоставен што изгубил верба во фактот дека има некој друг на светот освен самиот себе.
-А тоа е она што е карактеристично за нарцисоидното растројство на личноста, нема друго – нагласил д-р Хендл.
912