Бебињата на возраст од четири месеци можат да имаат смисла за тоа како нивните тела комуницираат со просторот околу нив, покажува ново истражување од Универзитетот во Бирмингем.

Наодите, објавени на 21 ноември 2023 година во „Научни извештаи“, фрлаат нова светлина врз тоа како се развива самосвеста.

Експертите од „Бирмингем бејби лаб“ им покажале на бебињата топка на екран што се движи кон или далеку од нив. Кога топката била најблиску до нив на екранот, на бебињата им бил претставен „допир“ (мала вибрација) на рацете, додека истовремено се мерела нивната мозочна активност.

Собирањето податоци за студијата било спроведено во „Голдсмитс“ (Универзитет во Лондон).

Истражувачите откриле дека од само четири месеци возраст, бебињата покажуваат зголемена соматосензорна (тактилна) мозочна активност, кога на допирот му претходи предмет кој се движи кон нив.

Д-р Џулија Ориоли, научен соработник по психологија на Универзитетот во Бирмингем, која ја водела студијата, изјавила: „Нашите наоди покажуваат дека дури и во првите неколку месеци од животот, пред бебињата воопшто да научат да посегнуваат по предметите, мултисензорниот мозок е поврзан за да создаде врска помеѓу она што бебињата го гледаат и она што го чувствуваат. Тоа значи дека тие можат да го почувствуваат просторот околу нив и да разберат како нивните тела комуницираат со тој простор. Ова понекогаш се нарекува периперсонален простор.

Се разбира, луѓето го прават тоа цело време како возрасни, користејќи ги своите комбинирани сетила, за да согледаат каде се наоѓаат во просторот и правејќи предвидувања за тоа кога ќе допрат некој предмет или не. Но, сега кога знаеме дека бебињата во раните фази на нивниот развој почнуваат да покажуваат знаци за тоа, тоа ни отвора прашања за тоа колку од овие способности се научени или вродени“.

Истражувачите, исто така, истражувале како неочекуван „допир“ ќе влијае врз некои од постарите бебиња во студијата.

Тие откриле дека кај бебињата на возраст од осум месеци, кога на допирот на нивната рака им претходела топката на екранот која се оддалечувала од нив, мозочната активност на бебињата покажувала знаци дека се изненадени.

Ендрју Бремнер, професор по развојна психологија, коментирал:

„Набљудувањето на постарите бебиња кои даваат изненадени одговори и реакции посочува дека тие не го очекувале допирот поради визуелната насока во која се движи предметот. Ова е индикација дека бебињата како што се развиваат во првата година од животот, нивните мозоци конструираат пософистицирана свест за тоа како нивното тело постои во просторот околу нив“.

Следно, истражувачите се надеваат дека ќе ја надополнат оваа студија со помлади и постари учесници.

Истражувањето со возрасни може да ги осветли видовите мозочни активности кои се развиваат кај доенчињата.

Тие, исто така, се надеваат дека ќе можат да видат дали има рани знаци на овие „мултисензорни“ способности и кај новородените бебиња.

Д-р Ориоли заклучува: „Предизвик е да се работи со новороденчиња бидејќи тие поминуваат толку голем дел од своето време во спиење и јадење, но ние почнуваме да бележиме одреден успех работејќи со оваа возрасна група и ќе биде фасцинантно да се види ако бебињата стари само неколку дена, всушност, ги имаат основите за чувството за постоење на нивните тела. Ако е така, би можело да сведочиме на потеклото на човечката свест“.

Извор