Паровите што доаѓаат на терапија обично го сакаат истото: помалку расправии, помалку повредување и повеќе хармонија. Многумина веруваат дека најздравите врски се оние без конфликт, но целта не е да се избегне конфликт, туку да се искористи за повторно поврзување и одржување блискост.

Во книгата „Љубов. Пад. Обнова.“ авторите – психологот и психоаналитичар д-р Марк Б. Борг и психотерапевтот специјализиран за работа со парови, семејства и поединци Харуна Мијамото-Борг (кои исто така се брачен пар) – презентираат две едноставни правила кои, доколку се применуваат доследно, можат суштински да го променат начинот на кој луѓето ги доживуваат и негуваат љубовните врски.

Правило 1: Фокусирајте се на себе

Во моментите на напнатост, луѓето често инстинктивно го обвинуваат партнерот за непријатноста што ја чувствуваат. Таквата реакција создава маѓепсан круг на префрлање на одговорноста и спречува вистинско разбирање на ситуацијата. Кога вниманието е фокусирано исклучиво на однесувањето на другата личност, се губи увидот во сопствените емоции и личниот придонес кон проблемот.

-Фокусирањето на вниманието на себе значи препознавање на она што се случува во сопствените мисли и чувства и разбирање на стравовите и потребите што се активираат во конфликтот. Ова не е самообвинување, туку свесност за сопствените реакции и граници. Таквиот пристап поттикнува одговорност и создава основа за искрена комуникација бидејќи промената започнува само кога експертот ќе ја препознае штетата за сопствената врска – велат експертите.

Правило 2: Вратете се на првото правило

Второто правило е, всушност, потсетник постојано да се враќате на првото.

-Секогаш кога фокусот ќе избега кон обвинување на партнерот, неопходно е да се застане и повторно да се фокусирате на сопствените мисли и чувства. Ова ја намалува потребата за одбрана и отвора простор за разбирање наместо за конфликт – наведуваат Марк и Харуна.

Иако звучи едноставно, ова правило бара доследност и подготвеност за саморефлексија дури и кога сме убедени дека другата личност греши.

-Тоа нѐ потсетува дека обвинувањето го прекинува процесот на поправка на односите, додека личната одговорност ја враќа моќта да се придонесе за решението. Кога двете страни го применуваат овој пристап, конфликтот станува можност за учење, а не за докажување – тврдат психологот и психотерапевтот.

Овие две правила се засноваат на лична одговорност и емоционална свест – две клучни компоненти на здрава врска. Кога двајцата партнери се фокусираат на себе, исчезнува потребата за улогите на „виновник“ и „жртва“, а разговорот станува простор на меѓусебно разбирање.

Извор