Високиот холестерол не е само проблем на возрасните. Постојат генетски форми на висок холестерол, како семејна хиперхолестеролемија, кои можат да предизвикаат опасно зголемени вредности уште од раното детство. Ова е состојба при која телото не го отстранува правилно холестеролот, што доведува до наслаги во ткивата и крвните садови и го зголемува ризикот од рани срцеви заболувања.
Симптоми и знаци на предупредување
Некои деца со семејна хиперхолестеролемија можат да развијат видливи наслаги на кожата, наречени ксантоми, кои се жолти, масни наслаги на лактите, колената, глуждовите или дури меѓу прстите. Иако овие симптоми се ретки, тие можат да бидат единствениот знак дека нешто не е во ред.
Генетика и ризик
Децата можат да наследат семејна хиперхолестеролемија од еден или од двајцата родители. Ако наследат ген од еден родител, нивниот „лош“ LDL холестерол може да биде значително зголемен. Во поретки случаи наследувањето од двајцата родители може да предизвика екстремно високи вредности, кои бараат итен третман.

Експертите препорачуваат сите деца да го проверуваат холестеролот најдоцна oд 9 до 11 години, а оние со семејна историја на срцеви заболувања или други ризици треба да се подложат на испитувања уште од 2 години. Раното откривање е клучно за превенција на долгорочни здравствени проблеми.
Третман и контрола
Третманот за деца со семејна хиперхолестеролемија е сличен како кај возрасните и може да вклучува статини и здрав начин на живот. Со правилен третман и редовно следење, ризикот од срцеви заболувања може значително да се намали. Родителите, воспитувачите и здравствените работници имаат важна улога во управувањето со состојбата, вклучувајќи промена на исхраната, редовна физичка активност и следење на крвните показатели.
Поддршка и образование
Родителите треба да се информираат за семејната хиперхолестеролемија, да се консултираат со педијатриски кардиолози и нутриционисти и да ја користат поддршката од организации кои се занимаваат со оваа состојба. Раното препознавање и правилниот пристап може да го подобрат квалитетот на животот на детето и да го намалат ризикот од компликации во иднина.