Ако сте пораснале како дете единец, тогаш веројатно во одреден момент од вашиот живот сте слушнале луѓе како ви велат: „О, сигурно сте биле осамени“ или „Ааа, ти си разгаленото дете на мама и тато“ или „Дали ви е тешко да правите компромиси?“

И вистината е дека, всушност, секоја генерализација е неправедна. На пример, моето мало девојче има многу пријатели во класот. Еднаш, дванаесетмина од нив си играа надвор и почнаа да ја задеваат. Таа дотрча дома во солзи, а по неа дојде нејзината пријателка, која беше детето единец меѓу нив. Значи, себичноста, разгаленоста или неподготвеноста за компромис се учат во семејството. Да, можеби е потешко за родителите на дете единец да всадат кај своето дете некои од вештините стекнати преку растењето со браќа и сестри, но тоа е далеку од невозможно.

Сепак, постојат одредени теми што најчесто се појавуваат кај единците кога доаѓаат на психотерапија во зрелоста. Ова го открива психотерапевтот Ребека Грин.

Можно е тие да се стремат да воспостават однос сличен на брат или сестра со некого во зрелоста.
Вистината е, секако, дека има деца кои се чувствуваат осамени затоа што доаѓаат од мало семејство и немаат брат или сестра. Само затоа што не е правило, не значи и дека не се случува.

-Децата единци имаат помалку членови на семејството на кои можат да се потпрат за помош и поддршка отколку некој што има браќа и сестри. Празниците можат да бидат осамено време за некои единци бидејќи немаат големи семејни собири – истакнала Грин.

Како возрасни, тие може да се обидат да воспостават таков тип на врска со некои луѓе во нивниот живот. Но, ова не мора да биде нешто лошо.

-На тој начин, единците можат да им помогнат на своите деца да научат да стекнуваат и да градат блиски пријателства – вели Грин.

Чувството дека тие се единствено одговорни за грижата за старите родители

-Постојат многу возрасни лица кои се чувствуваат оптоварени и под стрес затоа што се единствените на кои се потпираат нивните постари родители – смета Грин.

Ова понекогаш вклучува дневни посети, помош со домашните работи и оброците, како и носење на лекар. Ако на родителите често им е потребна помош, а децата имаат и свои деца на кои им е потребна грижа, работат со полно работно време и не живеат многу блиску до своите родители… па, пресметајте го нивото на стрес на поединецот кој се наоѓа во таа ситуација.

Во наши услови, не секој може да си го дозволи ова, но Грин сугерира дека во вакви случаи е императив да се побара помош од трета страна, која би била платена за тоа. За жал, покрај тоа што е голем финансиски трошок, проблемот во овој регион е и осудата од општеството, што тера многумина да се двоумат да ја споделат грижата за своите родители со некој што не е член на семејството.

-Ова е тема за која би било добро да се разговара додека родителите се живи и да се направи план (вклучително и финансиски) навреме. Во спротивно, поединецот навистина може да се најде во ситуација што изгледа речиси безнадежна – да избере помеѓу примарното семејство и родителската грижа – вели оваа психотерапевтка.

Вршење притисок врз себе за да бидат совршени

Иако неподеленото внимание што единецот може да го добие од своите родители води до формирање блиска врска со нив, некои деца може да го чувствуваат тоа и како притисок – како секој нивни потег да се следи и анализира.

-Децата единци понекогаш можат да чувствуваат притисок од своите родители, знаејќи дека тие се единствените на кои можат да сметаат. Ова може дополнително да доведе до тоа да живеат во страв прво да не ги разочараат своите родители, а потоа да го пренесат ова на другите луѓе во нивниот живот подоцна, како што ќе пораснат – објаснила психотерапевтот Ребека Грин, која и самата е дете единец.

Тие можат да бидат многу независни во врските

-Растењето како единствено дете може да значи дека личноста ќе создаде многу високо ниво на независност, што може да се смета и како сила и како слабост – смета Прија Тахим, психолог.

Во однос на силата, ова значи дека единците често се многу вешти во самостојно решавање проблеми, наоѓање забава и генерално задоволни кога се сами со себе.

-Меѓу нив често има одлични лидери кои се многу иновативни. Сепак, другите однадвор може да го протолкуваат тоа како давање наредби и обид на единецот сè да направи на свој начин – вели Грин.

Тие може да чувствуваат дека другите не ги разбираат или имаат предрасуди кон нив, едноставно затоа што се деца единци.

-Дефинитивно таа стигма сè уште постои бидејќи семејствата со две или повеќе деца се мнозинство. Да се ​​има брат или сестра се смета за „понормално“ отколку да се нема брат или сестра – вели Грин.

И како тоа да не е доволно, овие стереотипи често се користат во книги, филмови, реклами… каде што децата единци се прикажани како разгалени, себични и социјално неспособни.

-Општеството дефинитивно треба да се фокусира на силните страни што ги носат децата единци во себе, а не да ги суди само врз основа на тоа дали имаат брат или сестра – вели Грин.

Автор: Александра Цвјетиќ

Извор