Позицијата на стомак го подготвува бебето за лазење бидејќи го поттикнува телото да се движи, при што детето учи да се спротивставува, да стане и да оди напред. Со задржување на положбата постепено ја враќа рамнотежата – прво ќе се наведне на едната или на другата страна, ќе падне ако не го држите, но со текот на времето се подобрува и подоцна кога ќе ја заземе четириножната позиција, детето останува цврсто, дури и кога ќе се обидете да го извадите од рамнотежа туркајќи го настрана.

Првата и најчеста грешка во првите месеци од животот на детето што ја прават родителите е што не го ставаат бебето на стомак додека е будно, што го попречува нормалниот развој на движењата.

До третиот месец

Новороденче поставено на стомак се потпира на образите, градите и рацете кои се свиткани до телото со цврсто стегнати тупаници. Задникот е подигнат високо поради силно свитканите нозе кои се раширени настрана додека стапалата се подигнати нагоре. За да ги ослободи дишните патишта, новороденчето ја врти главата на едната, па на другата страна. На крајот од првиот месец бебето нежно ја крева главата и ја врти на двете страни. Бидејќи во овој период се присутни неволни движења, при движењето на нозете, наизменично свиткување и истегнување, се добива впечаток дека ползи.

На два месеца почнува интересот за околината и бебето што е поставено на стомак почесто ја крева главата, држејќи ја во централна положба со потпора на подлактниците. Нозете веќе не се силно свиткани, па задникот е спуштен. Вртењето на главата треба да биде еднакво од двете страни, доколку бебето го прави тоа претежно од едната страна, задолжително консултирајте се со лекар за да провери што го предизвикува.

Третиот месец

На тримесечна возраст бебето првпат балансира за да може слободно да ја врти главата додека се потпира на подлактниците и карлицата, играјќи си со нозете во воздух. За да има добра потпора, лактите мора да му бидат пред рамената, што не е случај доколку тежиштето не е поместено од градите на папокот, па потребна е мала помош од родителите. Доволно е да ја ставите раката под градите на бебето или мал сунѓерест предмет, можете да направите и ролна од фротир што ќе ја ставите под пазувите на бебето или само да му ги движите рацете пред телото доколку може да ја задржи таа положба.

За да се исправи бебето и да ја сврти главата, вие го мотивирате со играчка која ја движите горе-долу и лево-десно, не премногу брзо за да не изгуби интерес бидејќи не може да ја следи. Ако вашето бебе плаче секогаш кога ќе го ставите на стомак или ако веднаш се преврти на грб, треба да се консултирате со лекар.

Четвртиот месец

На крајот од четвртиот месец бебето е доволно стабилно на стомак за да игра во оваа положба.

Прво дајте му играчка која може да ја земе со минимално одвојување на раката од површината, најпогодни се тенки кадифени играчки, уште подобри се оние што шушкаат бидејќи звукот дополнително ќе го стимулира. Потоа, малку подебела играчка за да биде поголема одвоеноста на раката од површината и така постепено до висина каде што треба да се потпре само на едната подлактница, придвижувајќи го потпирачот настрана додека одржува рамнотежа.

За да можете да го практикувате ова, потребна е цврста рамна површина или подлога (простор за вежбање, коцки за сложувалки), по можност на подот бидејќи таму е најбезбедно. Совладувањето на рамнотежата е исклучително важен момент во развојот на детето, па затоа е неопходно да му се обезбедат услови за да го постигне тоа. Ако бебето сè уште ги влече лактите наназад или не ја врти главата кога го мотивирате, кажете му на докторот.

Од петти до осми месец

На пет месеци бебето игра подолго легнато на стомакот, потпирајќи се на карлицата и рацете со испружени лакти. Со раширени раце посегнува по играчки кои не се на дофат, а кога не му успева, „бебето плива“ (рацете и нозете се истовремено во воздух кратко време).

Во шестиот месец сè повеќе се крева потпирајќи се на отворените раце така што градите целосно се одвојуваат од основата. Тежината сега е на карлицата бидејќи нозете се свиткани и кренати во воздух. Родителите треба да внимаваат на рацете, кои сега треба да бидат целосно отворени кога се одмараат на површината.

На крајот од седмиот месец рацете му се доволно силни за бебето да се движи наназад со намера да оди напред. Ако му дадеме играчка отстрана, тоа ќе посегне по неа потпирајќи се на другата рака. За време на овие обиди бебето учи да ги оптоварува нозете со префрлање на тежината на бутовите.

Во осмиот месец бебето се потпира на колена, но сè уште не може да се движи напред бидејќи не научило да ја префрла тежината настрана. За да го надминеме ова, го стимулираме ставајќи ја играчката настрана, предизвикувајќи бебето да се движи во круг со потпора на стомакот, што наликува на вртење на стрелките на часовникот. На овој начин му се зголемува полето за игра и се подготвува за лазење. Треба да се стимулира и да се сврти на двете страни, додека грбот треба рамномерно да се свиткува.

Од деветтиот месец до цела година

На девет месеци повеќето бебиња почнуваат да се влечат по подот (како војник) движејќи се напред и настрана.

На десет месеци бебето зазема четириножна положба и се ниша напред-назад вежбајќи рамнотежа. Сега бебето е подготвено да ползи и да оди напред. На почетокот движењето е некоординирано, иако рамномерно ги оптоварува рацете и нозете. Понекогаш, ако е доволно стабилно, ќе може да се движи како мечка со потпора на отворени раце и нозе со свиткани колена.

На крајот на единаесеттиот месец се координира лазењето, движењето на рацете и на нозете е со скрстени нозе, а бебето почнува полека да се исправа. За да го постигне тоа, мора да има доволно слободен простор, не може да научи да лази по креветот или во игралиштето.

Од една година бебето брзо и вешто ползи, го менува правецот на движење, ги совладува пречките. Додека лази, горниот дел од стапалото и потколениците го допираат подот, а доколку потпирањето е само на колената, задолжително консултирајте се со лекар.

Последици од непоставување на бебето во стомачна положба

Бебињата што се лишени од тоа да бидат на стомак додека се будни имаат тешкотии да станат, да се потпираат на рацете, да ставаат тежина на нозете и да стојат. Истовремено, тие се лишени од запознавање на областа во која живеат и стекнување многу искуства.

Бебињата што лазат се независни бидејќи во секој момент можат да одат каде сакаат и да ја земат играчката што ги интересира во тој момент, а тоа ги прави среќни и задоволни.

Извор