Пред неколку дена бев повикан да коментирам за слабиот упис на „наставнички факултети“. Среќа што бев на одмор и доцна ја видов пораката. Но, навистина треба да ги изненади сите зошто има 0 (нула) студенти запишани на биологија (наставна насока)!? Ниту другите факултети и насоки не се многу подобри. Какво изненадување!

Или тоа е сосема нормална реалност?

Колку се чудни луѓево што не сакаат да „трошат“ време и пари 5-6 години и да учат, па потоа да бидат 10 години во канцеларија, 15 години на работа во три училишта да ја „насоберат“ нормата, да спроведуваат некои „реформи“ што ги замислуваат луѓето во некои канцеларии и сето тоа за лесни 600 евра месечно!

Овие нови студенти се навистина чудни!

На ова треба да се додаде дека сите се вклучуваат во таа работа и дека треба да трпите повици од „член на совет, советник, ментор, помошник за држење столче, заменик-секретар на организација на месна заедница, познат член на забава за подобро утре“ кој вози автомобил во вредност од твојата петгодишна плата. Да додадеме и дека сите станаа експерти за дидактика, психосоматика, психомоторика, педагошки стандарди, планови и програми, системи за оценување, тестови, методи на настава и дека сте предмет на критики од луѓе од министерството, па сѐ до келнери (длабоко извинување до луѓето вклучени во овој бизнис).

И сето тоа за 600 евра…

За неколку години, максимум 20, нема да има повеќе луѓе што ќе ги учат децата. И тоа е факт! И тогаш тие родители што имаат пари ќе можат да платат, а другите!?

Еве ги причините:

– Не познавам колеги наставници чии деца учат да бидат учители. Инаку, тоа беа семејни занимања (моите родители се професори). Мојот син е далеку од тоа.

– Не знам дали некое дете повеќе сака да биде учител во играта. Ќе има повеќе инфлуенсери. Тоа е дел од економската политика. Децата ги следат медиумите и гледаат што е „успешно“.

– Не познавам човек од образованието кој е задоволен од односот на општеството и државата кон образованието.

– Најдобрите студенти со години одат на технички (сега доминира ИТ), медицински и сродни факултети. Наставничките насоки се претежно „исполнети“ со студенти кои имале помал успех.

– Не познавам инженер кој би работел во училиште за 600 евра. Како отворате ИТ-насоки? Можете и за астронаути, но каде се вашите наставници?

– Пред четвртина век секоја месна заедница почна да обучува кадри. Тоа сега секако доаѓа по наплата, бидејќи пазарот стана заситен.

– Пред еден месец имав активност/семинар. На 46 години бев еден од помладите колеги во салата. Наместо да ги спуштиме стандардите и да работиме на образованието на помладите, ние ги експлоатираме наставниците и им ги „крпиме“ стандардите додека не заминат во пензија.

– Реално, наставниците не треба да постојат кога „Википедија“ и „Јутјуб“ се веќе тука. Тоа е мислењето на народот! Веќе сега нема наставници за многу области и предмети. Во училиштата ќе се вработуваат претежно „чувари и контролори“!

– Сè уште не познавам човек кој го оставил просветното работење и потоа се вратил на него. Тие 10 отсто што не се снајдоа, па дури и тие „бркаат работа“ да бидат нешто друго. Ме чуди што не сакаат да одат на час затоа што има четири месеци одмор и само малку разговараат со децата!?

– Не постои општествена свест за потребата од образование или почит. Тоа е голема грешка која ќе ни наплати подоцна.

Овие нови студенти се навистина чудни, па не сакаат да учат за наставници. Или само се доволно паметни економски… Поради ова, наскоро можете да ги „затворите“ наставните курсеви бидејќи е економски неисплатливо да ги одржувате „во живот“. Тоа е реалноста!

Затоа, ценете ги мисионерите и оние што го сакаат тоа!

Автор: Ведран Зубиќ/ наставник од Сараево

Извор