Прашањата до психолозите и психотерапевтите може да ги испраќате на е-пошта: prasajpsiholog@deca.mk. Ве молиме прашањата пишувајте ги на кирилица. Нашето мото е: Кој прашува, дејствува! Кој си молчи, претпоставува!

ПРАШАЊЕ: Имам голем проблем, јас сум баба и чувам внук бидејќи родителите му се разведоа пред 5 години. Тој има 15 години и ништо не ме слуша, си работи по негово, ден и ноќ е на компјутер. Со татко му седат во една соба иако имаат цела куќа на располагање. Како јадат и пијат – сѐ е тоа расфрлано, го учам дека тоа не чини, треба да биде чист, гледа кај мене како е, ама од едно уво му влегува, од друго му излегува. Мајка му воопшто не се интересира за него, ни му се јавува ни го прашува. Ако го прашам нешто, некогаш ќе ми одговори, но ако го советувам, одма возвраќа. Татко му никаде не работи, па јас и сопругот ги издржуваме со минимални пензии, можете да замислите. Не знаеме што да направиме, ве молам за совет.

ОДГОВОР: Ја разбирам вашата ситуација и загриженост. Можам да ја почувствувам болката и фрустрацијата што ги чувствувате и верувам дека е тешко секојдневно да се справувате со овие проблеми, особено што вашиот син е во ситуацијата во која е, а вашиот внук не ги добива грижата и љубовта од своите родители. Тој самиот се соочува со различни чувства во однос на тоа што е занемарен од страна на родителите, веројатно е тажен, а тагата, со која не знае да се справи, ја заменува понекогаш со гнев, особено кога го советувате. Лутината е полесно да се изрази и не мора да го покажува чувството на повреденост што најверојатно се крие под сè.

Но сепак, на некој начин покажува некое почитување кон вас. Колку и да го копира однесувањето на својот татко, има некој пристоен однос со вас, ви одговара и не е агресивен кога го прашувате и ги цени вашиот труд и грижа.

Вашиот внук го прави она што и повеќето деца на негова возраст го прават, а од друга страна, нема некој добар модел од кој може поинаку да учи. Би било добро наместо да го критикувате, да почнете да разговарате со него на поинаков начин. Да почувствува дека му се радувате секогаш кога ќе го видите и тогаш можете да поразговарате со него за неговите чувства, за што размислува, да го прашате за игрите што ги игра, да покажете интерес за него, а потоа во разговорот да предложите и да кажете дека вие сте веќе стари и дека ви е потребна помош, а тоа е во средувањето на собата. Потрудете се да направите договор со него, што мисли тој, кога би можел во текот на неделата да ја средува собата, да направите план заедно.

Разговарајте да се вклучи во некој спорт, ако има некое хоби да го употреби за учење нови вештини, на пример, ако е на компјутерот, да научи некои други работи на него, а не само да игра игри. Да го поттикнете да размислува за својата иднина итн.
А потоа и со вашиот син, наместо да му кажувате што да прави, почетна точка може да биде да се наведат сите задолженија што треба да се направат. Поставете очекувања за неговите придонеси во домаќинството, бидејќи не работи и ништо не придонесува. Разговарајте за неговиот однос со детето, за неговите обврски како родител, за сликата што му ја дава на детето, за грижата, за иднината на своето дете. Не давајте му пари, не однесувајте се со него како да е губитник. Нека побара помош ако му треба.

Споделете дел од вашата болка и непријатност и прашајте дали е спремен да направи нешто во врска со тоа. Зборувајте за стравот од одговорност и дека животот нѐ принудува сами да ги решаваме проблемите. Дека е полесно да се избегнува и бега во игрите и затворањето дома наместо да се погледне животот в очи и да се бори. Поради тоа може да е огорчен, лут и секако неодговорен. Иако живееме во едно тешко време и се соочувате со доста предизвикувачка ситуација, се надевам дека ќе имате доволно сила да се изборите со овие проблеми и дел од одговорностите да ги споделите со нив, а со љубов, голема поддршка, разбирање и граници да бидете секогаш тука за вашиот внук.

Доколку имате потреба од разговор и дополнителна помош, потребно е да закажете родителско советување и психоедукација на sovetuvanje@gmail.com

Одговара: Билјана Манасова-Јовановиќ, дефектолог и психотерапевт; Психотерапија и советување 
е-пошта: sovetuvanje@gmail.com

Психолозите и психотерапевтите ги одговараат прашањата според редоследот на нивното испраќање, а одговорите ќе се објавуваат на Деца.мк. Одговорите имаат психоедукативна функција и ги насочуваат родителите кон посеопфатни насоки на решавање на состојбата што ги мачи. Се разбира, покомплексните прашања подразбираат покомплексен пристап.

Рубриката „Прашај психолог“ овозможува стручна поддршка од психолози и психотерапевти на родителите при справување и решавање одредени актуелни прашања од психолошка природа на нивните деца и е резултат на соработка помеѓу Деца.мк и „Психотерапика“ – здружение за психологија и психотерапија. На прашањата одговараат психолози и психотерапевти, членови и соработници на здружението, како и самостојни експерти, соработници на Деца.мк.