Неодамнешното истражување спроведено од истражувачите од Медицинскиот факултет „Ратџерс Роберт Вуд Џонсон“ во Њу Џерси покажа дека жените што биле подложени на третмани за плодност се соочуваат со поголем ризик од мозочен удар и хоспитализација во рок од една година по породувањето, во споредба со оние што останале бремени по природен пат.

Ова ретроспективно истражување опфати повеќе од 31 милион трудници на возраст од 15 до 54 години.

Бремените жени што имале третмани за плодност имаат 66 отсто поголема веројатност да бидат хоспитализирани поради мозочен удар во првите 12 месеци по породувањето, што влијае врз 8 од 100.000 бремени жени. Покрај тоа, ризикот од потенцијално опасен за живот хеморагичен мозочен удар (крвавење во мозокот) бил двојно поголем кај оние што биле подложени на третмани за плодност, додека ризикот од исхемичен мозочен удар (згрутчување на крвта во мозокот) бил 55 отсто поголем.

Зголемениот ризик од мозочен удар бил забележлив дури и во првите 30 дена по породувањето, нагласувајќи ја важноста од рано и континуирано следење на оваа група.

Овие наоди се особено значајни имајќи предвид дека речиси 6 отсто од сите смртни случаи поврзани со бременост во САД се припишуваат на мозочен удар. Сепак, вреди да се напомене дека вистинската стапка на хоспитализација за мозочен удар по бременоста останува релативно ниска, со 37 хоспитализации на 100.000 за луѓе кои примале третмани за плодност и 29 хоспитализации на 100.000 за оние што забремениле по природен пат.

Истражувачите предложиле три потенцијални теории за да ја објаснат поврзаноста помеѓу третманот на плодноста и зголемениот ризик од мозочен удар, иако овие теории не биле тестирани во самото истражување. Во истражувањето биле исклучени субјекти со веќе постојни кардиоваскуларни болести и хоспитализирани пред или за време на бременоста, но инаку не беа направени други исклучувања поврзани со постојни кардиоваскуларни болести во збирот на податоци.

Медицинските експерти предупредуваат да не се донесуваат брзи заклучоци само врз основа на наодите од ова истражување. Д-р Алекс Роблс од Центарот за плодност на Универзитетот Колумбија во Њујорк укажува на можноста дека пациентите што биле подложени на третмани за плодност можеби имале веќе високоризични состојби како хипертензија, дијабетес или дебелина, кои се ризик-фактори за мозочен удар. Покрај тоа, плодната група можеби била инхерентно изложена на поголем ризик поради постарата мајчинска возраст.

Д-р Сахар Вертхајмер, репродуктивен ендокринолог во болница во Јужна Калифорнија, додава дека иако истражувањето воспоставува поврзаност помеѓу третманите за плодност и мозочниот удар, тоа не прави разлика помеѓу различни видови третмани за плодност, што го прави невозможно точно да се одредат релативните ризици од секој.

Накратко, истражувањето сугерира врска помеѓу третманите за плодност и зголемениот ризик од постпартален мозочен удар, но експертите ја нагласуваат потребата за индивидуализирани процени и разгледување на потенцијалните и претходните состојби и други фактори при донесување одлуки за третмани за плодност за време на бременоста.

Извор