Специјалистката за детска терапија Келси Мора има работено со повеќе од илјада деца. Таа забележала дека децата што добро комуницираат, управуваат со своите емоции и градат здрави врски ги немаат овие вештини уште од раѓање, туку ги усвоиле од своите родители или возрасни луѓе на кои им веруваат.

-Со текот на годините работа со семејствата честопати им помагав во тешките моменти, а социјалните вештини како емпатија, јасна комуникација, поставување граници и разрешување конфликти се клучни за соочување со најголемите животни предизвици. Тие, исто така, обликуваат како децата се справуваат со стресот, одржуваат пријателства и управуваат со семејните односи на дневна основа – открила Мора.

Таа навела шест работи што родителите со одлични социјални вештини редовно ги практикуваат:

Водат отворени и искрени разговори

Наместо да ги заштитат своите деца криејќи ги од тешки теми како болест, смрт или големи животни промени, овие родители градат доверба преку отворени, искрени и сочувствителни разговори. Тие користат едноставен и јасен јазик, поттикнуваат прашања и покажуваат дека е во ред да се зборува за непријатни теми и да се бара поддршка. Таквата средина прави децата да се чувствуваат безбедно во искажувањето на своите мисли и чувства, што им олеснува да комуницираат и да се грижат за себе.

Тие им помагаат на децата да ги препознаат и обработат силните емоции

Родителите што се отворени за сопствените емоции, без разлика дали се работи за радост, среќа или дури и сериозни чувства, им помагаат на децата да научат како да се справат со сопствените искуства. Кога децата се чувствуваат фрустрирано, тажно или преоптоварено наместо да им кажат: „Не плачи“ или „Не е важно“, тие ги признаваат нивните чувства велејќи: „Во ред е да плачеш, тука сум со тебе“, „Можам да видам дека си вознемирен/а“ или „Твоите чувства се разбирливи“.

На овој начин децата учат дека сите чувства се прифатливи, развиваат стратегии за регулирање на емоциите и се чувствуваат безбедно да го изразат она што го чувствуваат.

Развиваат емпатија и способност да гледаат од туѓа перспектива

Кога ќе се појават конфликти или предизвици наместо брзо извинување, овие родители им помагаат на децата да размислуваат за чувствата на другите. Тие поставуваат прашања како „Што мислиш, како се чувствува твојот пријател во оваа ситуација?“ или „Што мислиш дека ќе му помогне да се чувствува подобро?“

Таквиот пристап им помага на децата да развијат способност да ги гледаат работите од туѓа перспектива, да разберат што можат да контролираат и да научат како нивните постапки влијаат врз другите. Ова ги прави нивните извинувања поискрени и нивните односи посилни.

Го охрабруваат решавањето на проблемите и поставуваат граници

Наместо веднаш да преземат контрола и да ги решаваат конфликтите, овие родители ги поттикнуваат децата сами да ги решаваат предизвиците. Наместо да им наметнуваат решенија, тие ги прашуваат: „Што мислиш дека би можеле да се обидеме да подобриме?“ или „Дали сакаш да слушнеш некои идеи или сакаш прво да се обидеш сам/а?“

Во исто време, тие им помагаат на децата да препознаат кога треба да постават граници, учејќи ги да ги изразат своите потреби јасно и со почит. На овој начин, децата добиваат самодоверба да застанат во одбрана и успешно да се движат низ социјалните ситуации.

Ги подготвуваат децата за она што може да го очекуваат

Наместо да ги туркаат во нови ситуации и да се надеваат дека можат сами да се справат со тоа, овие родители однапред ги подготвуваат своите деца и им даваат можност да вежбаат. Тие зборуваат за тоа што може да се очекува пред нови настани, како што се прегледи на лекар или роденденски забави, на пример: „Одиме на лекар на преглед. Таму ќе ти го измерат растот, ќе ти го слушаат срцето, белите дробови и ќе ти ги гледаат ушите, носот и устата“.

Тие користат играње улоги за да им помогнат на децата да научат да ги изразуваат своите потреби, на пример: „Ајде да вежбаме што би можело да кажеш ако некој те праша зошто не можеш да јадеш колач“. Ваквата подготовка ги прави децата посигурни во новите ситуации.

Ја користат играта за да научат социјални и емоционални вештини

Играта не е само забава – тоа е природен начин на кој децата ги обработуваат емоциите, решаваат предизвици и градат односи. Родителите со развиени социјални и емоционални вештини не се плашат да бидат смешни и да се занимаваат со игра, знаејќи дека им помагаат на своите деца да се справат со тешките ситуации. Тие исто така обезбедуваат непланирана игра каде што децата можат да ја развијат својата креативност, соработка и самодоверба.

Преку играта, децата учат да поставуваат граници, развиваат емпатија и јасна комуникација, што им помага да се подготват за нови предизвици во животот.

Извор