Детскиот психолог често е првата станица кога родителите забележуваат проблематично однесување кај своето дете, без разлика дали се работи за екстремна агресија, лош сон или слични симптоми. Иако повеќето родители чекаат сериозен проблем пред да побараат стручна помош, психологот Олесија Лупак предупредува дека навремената реакција може да спречи дополнителни компликации и да го олесни развојот на детето.

-Родителите често ја одложуваат посетата на психолог додека проблемите не станат неподносливи, слично како што чекаат да посетат стоматолог додека забоболката не стане неподнослива. Меѓутоа, игнорирањето на првичните знаци на емоционални и психолошки проблеми може да доведе до посериозни последици, кои потоа бараат интервенција на психијатар, психотерапевт или невролог – вели Лупак.

Меѓутоа, работата со деца е често побрза и поедноставна отколку со возрасните, бидејќи децата полесно ги прифаќаат промените. Со соодветно водство, децата природно можат да надраснат многу нервози и несигурности. Психологот Лупак нагласува дека психологот може да помогне не само во решавањето на проблемите, туку и во давањето насоки за родителите, на пример, како да го поддржат детето при запишување во училиште или градинка и како да се изгради здрава комуникација и да постават граници во семејството.

Кога да контактирате со експерт?

Постојат неколку типични ситуации кои може да укажуваат на потреба од консултација со детски психолог. Еве пет знаци дека стручната помош може да биде корисна.

Појава на тикови

Родителите често мислат дека тиковите не се причина за загриженост, особено ако се појавуваат повремено, на пример, во лето. Сепак, важно е да се знае дека тиковите не се само неволно трепкање или грчење на мускулите на лицето – тие исто така може да вклучуваат и други физички или вокални тикови, како што се повторување зборови или фрази, кашлање, имитација на звуци или грчење на телото.

Тиковите често се реакција на психолошки стрес или на неповолна средина, дома или на училиште. На пример, доаѓањето на нов член на семејството или затегнатиот однос меѓу родителите може да ги поттикне овие симптоми. Ако се појават тикови, препорачливо е да се консултирате со психолог, бидејќи тие може да сигнализираат подлабок емоционален конфликт или невроза.

Нездрав однос кон сопственото тело и храната

Тинејџерките се особено ранливи на изгледот, што може да доведе до нездрави навики во исхраната. Особено се изложени на ризик децата кои постојано се сметаат себеси за „дебели“ или следат строги диети. Во некои случаи одењето во тоалет веднаш по јадење може да биде предупредувачки знак.

Ако овие симптоми се игнорираат, постои можност за развој на сериозни нарушувања во исхраната, како што се анорексија или булимија. Навремената поддршка од психолог може да му помогне на детето да развие здрав однос со телото и храната.

Самоповредување

Самоповредувањето, како што се намерни исеченици, модринки или изгореници, може да биде израз на емоционалната болка на детето. Иако не е секогаш поврзано со самоубиствени мисли, таквото однесување укажува на подлабоки внатрешни конфликти. Детето може да почувствува потреба за физичка болка како начин за справување со емоционална болка или стрес.

Доколку забележите знаци на повреди на неговите раце, нозе или други делови од телото кои изгледаат необично или се редовни, важно е да побарате помош од психолог. Дополнителни знаци вклучуваат избегнување контакт со семејството, повлекување и повлекување.

Насилство во училиште или во градинка

Модринки, повлекување или неподготвеност да одат на училиште може да укажува на проблем кај децата со насилство од врсници. Многу родители не знаат дека нивното дете може да биде жртва на малтретирање, бидејќи децата често не зборуваат за тоа поради срам или страв. Во овој случај, родителската поддршка и отворената комуникација се клучни.

Ако детето покажува отпор кон одење на училиште наутро, често се жали на здравствени проблеми или изгледа вознемирено по училиште, неопходно е да се обезбеди безбедна средина за разговор. Помошта на психолог во вакви ситуации може да биде пресудна во решавањето на траумата и градењето на отпорноста на детето.

Траума предизвикана од загуба или развод

Загубата на саканата личност, миленичето или разводот на родителите може да има големо влијание врз емоционалното здравје на детето. По трауматски настани, детето може да се повлече, да покаже симптоми на депресија или да изгуби интерес за дружење и игра.

Во случаи на тешки загуби, преселба или промена на училиште, психологот може да му помогне на детето да се приспособи на новите околности и да научи да управува со своите емоции. Оваа поддршка може да им олесни на родителите да ги идентификуваат потребите на своето дете и да ги насочи како најдобро да пристапат кон решавање на нивните проблеми.

Важноста на довербата и навремената поддршка

Игнорирањето на овие симптоми може да предизвика сериозни психолошки последици. Иако многу родители мислат дека „тие самите пораснале без психолог“, важно е да се разбере колку поддршката во вистинско време може да влијае врз квалитетот на животот на детето во зрелоста.

Затоа е клучно да се изгради однос на доверба со детето и да не се игнорираат знаците што ги покажува. Навремената посета на психолог може да заштеди многу време, напор и емоционален стрес и да му помогне на вашето дете да прерасне во стабилна и среќна личност.

Извор