Кога во домот пристигнува првото бебе, неопходно е да се преземат посебни мерки на претпазливост. Некои предмети и простории треба да се обезбедат за да се спречат потенцијални опасности кога бебето ќе почне да се движи наоколу.

Родителството носи огромни промени, не само во односот меѓу партнерите, туку и во секојдневието. А откако бебето ќе порасне доволно за да почне да лази или да оди, домот одеднаш станува место полно со потенцијални ризици. Од тој момент ништо повеќе не е недостижно за љубопитното детско око и раце, што значи дека домот мора да се приспособи.

Кои предмети мора да бидат заклучени?

Првите чекори за безбедност најчесто вклучуваат заштита на штекерите, поставување огради на скалите и осигурување на вратите. Но, децата секогаш ќе најдат начин да дојдат до нешто што не би требало без оглед дали е тоа заборавено стаклено шише во аголот од кујната или, на пример, компир кој изгледа интересен за лижење.

Сепак, постојат некои работи што се особено опасни и мора да бидат под клуч.

Д-р Меган Мартин, педијатар и популарна тиктокерка, сподели видео во кое објаснува што таа и нејзиниот сопруг држат заклучено во својот дом и зошто тоа е неопходно.

Прв на листата е алкохолот

Првата работа што Мартин ја има заклучено во својот дом е алкохолот бидејќи веќе имале инцидент кога не бил доволно добро обезбеден. Сега, алкохолните пијалаци се чуваат под клуч.

Задолжително надвор од дофат треба да бидат лековите

Следно на листата се лековите.

– Имаме посебен шкаф со клуч каде што стојат лековите. Единствено што е достапно е една доза ибупрофен, но и за тоа бараме детето прво да разговара со нас пред да земе каков било лек. Така знаеме кога и во која доза е земен лекот, за да избегнеме потенцијални грешки – објаснува д-р Мартин.

Честопати занемарена опасност се средствата за чистење

На оваа листа би требало задолжително да се додадат и средствата за чистење, како што се детергентите за перење алишта, омекнувачите, избелувачите и другите хемикалии. Овие супстанции можат да бидат многу штетни ако се проголтаат или вдишат, па затоа е неопходно да се чуваат во добро осигурени плакари, надвор од дофат на децата.

Доверба во детето или заштита на неговиот развој?

Д-р Мартин истакнува дека ова не се мерки на недоверба кон децата, туку начин да се заштити нивниот мозок, кој сè уште се развива.

– Не станува збор за тоа дали детето е „добро“ или „лошо“, ниту дали му веруваме или не. Ова е прашање на превенција, бидејќи детскиот мозок сè уште носи импулсивни одлуки – објаснува таа.

Извор