Нека летото биде „финиш на трката“ во која ќе му овозможите на детето да ги зајакне и развие сите свои потенцијали: преку физичка активност да ги координира движењата, да ја развие фантазијата и љубопитноста, да се ослободи од срамежливоста преку социјални контакти со децата и возрасните, преку читање и раскажување приказни да работи на збогатување на вокабуларот и знаењата од природната и животната средина.

Психолошко-емоционалната подготовка се однесува на развој на позитивен став и емоции кон училишната институција.

Ослободување на децата од сите предрасуди за училиштето, доколку ги стекнале.

Детето не смее да оди на училиште со убедување дека училиштето има задача да „поправа“ непослушни деца.

Емоционалната подготовка има најголемо влијание и значење. Почнете да разговарате со вашето дете за училиште пред почетокот на учебната година.

Прикажете ја реалната слика за училиштето

– Објаснете му на детето на убав начин што го чека на училиште (седење во клупа, концентрирање на активност, дисциплина, обврски што мора да ги исполни).
– Дека на училиште ќе помине 3-4 часа во текот на денот и ќе учи различни работи (читање, пишување, аритметика, цртање, пеење).
– Дека на училиште ќе го чекаат лесни и тешки работи.
-Дека на училиште ќе учи, но и ќе игра.

На детето треба да му се создаде и реална слика за наставникот и да го засака наставникот, бидејќи од тоа зависи и адаптацијата на детето на училиште. Затоа, развијте ја довербата на вашето дете во наставникот. Разговарајте со детето за идниот наставник со убави зборови, со почит кон наставникот и благодарност за неговата работа.

Кога детето ќе почувствува дека му придавате значење на неговиот наставник, ќе му биде полесно да изгради позитивен став кон него.

Не треба…

Да претерувате и да го идеализирате училиштето – На пример: Во класот децата се прекрасни, ти секогаш знаеш сѐ, наставникот е секогаш добар – така детето ќе се разочара и ќе ја изгуби довербата во вас.

Закани со училиштето – На пример: Ќе видиш кога ќе одиш на училиште, ќе те кажам на наставничката. Детето ќе стане исплашено и ќе се повлечи бидејќи ќе биде во постојан страв и очекување дека заканата ќе се реализира. Иако таквото дете изгледа мирно и како да слуша, всушност не е во состојба да се концентрира и правилно да ги следи лекциите, но и не е во состојба релаксирано и слободно да се вклопи во играта со своите врсници. Ќе почне да го доживува училиштето како нешто непријатно.

Омаловажување на училиштето – На пример, што ти е гајле за училиштето, и онака нема никаква корист од него. Со тоа се спречува детето да воспостави позитивен став кон училиштето.

Образовната подготовка на детето се однесува на формирање работни навики за учење, од една страна, и стекнување знаење, од друга страна. Што се однесува до работните навики, постојат работни навики на местото и работни навики на времето. Работните навики на местото се однесуваат на фактот дека детето секогаш учи на одредено место. За дете од предучилишна возраст, доволно е да има свое работно катче, каде што ќе може да црта, пишува и чита (ако го знае тоа пред да оди на училиште), да бои, да прави фигури од пластелин и слично. Работните навики на времето се однесуваат на учење во одредено време од денот. Важно е детето од предучилишна возраст да ги изведува активностите што ги изведува, вклучително и играта, во текот на денот, а не за време на ручек или навечер, или кога треба да спие. Во однос на стекнување некои претходни знаења кои се неопходни за следење на часовите, се препорачува детето да ги развие оние основни вештини од кои зависат читањето, пишувањето и аритметиката, преку разни игри и активности. Треба да ги вежба мускулите на прстите и рацете со тоа што ќе пишува самостојно и ќе црта.

Детето не мора да учи да чита и пишува пред да оди на училиште, ако нема интерес за тоа. Но, ако има желба, и сака да ги знае буквите, тогаш треба да ги научи. На наставниците им е полесно да ги учат децата што не знаат ниту да читаат ниту да пишуваат отколку да ги поправат грешките кај погрешно научените деца.

Набљудувајте го вашето дете, запознајте го и следете ги неговите интереси, желби и таленти. Ако вашето дете пишува со левата рака, т.е. ако е левучар, не присилувајте го да пишува со десната рака, бидејќи ќе биде исто толку тешко како десничар да натерате да пишува со лева рака. Пишувањето со лева рака не е маана, и тоа е наследно. Ако детето е левучар или ги користи двете раце еднакво добро за пишување, нека пишува со раката што е попогодна за него.

Адаптација на училиште

– Адаптацијата зависи од неколку фактори: способноста и личноста на детето, условите за растење, влијанието на семејството, претходната подготовка, мотивацијата за учење, личноста на наставникот итн.

– Полесно е да се приспособат децата кои се психо-физички зрели, социјални, кои посетувале градинка, кои имаат искуство со одвојување од родителите.
– Потешко се приспособуваат срамежливите деца, несигурни деца кои немаат искуство со разделба од родителите.

Како да се олесни адаптацијата?

– Важно е детето да чувствува дека има поддршка од родителите.
– Да чувствува дека е сакано.
– Да чувствува дека верувате во него.
– Имајте разбирање за несигурноста и конфузијата на вашето дете.
– Имајте реални очекувања од детето – ако очекувате детето да биде најдобро од самиот почеток, тоа може да ја намали неговата самодоверба и да доведе до повлекување и потешка интеграција во училиште.
– Покажете сочувство за несигурноста и стравот на вашето дете и не критикувајте го. Стравот само ќе се засили, а детето ќе се затвори и ќе ја изгуби довербата во вас.
– Изградете независност – научете го вашето дете само да се облекува, да врзува врвки за чевли, да облекува јакна, да става капа.
– Осигурете се вашето дете да усвои правилни хигиенски навики, само да оди во тоалет, да ги мие рацете пред јадење.
– Ако детето оди само на училиште, обидете се да го вежбате патот до училиште. Научете го да го користи клучот од куќата и договорете се како да го чува додека е на училиште.
– Земете неколку дена одмор во текот на првите денови на училиште за да му помогнете на вашето дете да се приспособи на новите навики.
– Охрабрете го детето правилно да ги изговара буквите, јасно да се изразува, да зборува самостојно.
– Научете го вашето дете правилно да држи молив, да користи гума, ножици, острилка.
– Научете го детето да се подготвува за на училиште. Дозволете му да избере ранец за на училиште, тетратки, моливи, боички и други додатоци.
– Оставете му на детето доволно простор да си игра бидејќи кога ќе почне на училиште, играта е во втор план.

– Навремено и постепено приспособете го ритамот на спиење и на оброците.

Показатели дека детето добро го прифатило училиштето:

– Со нетрпение очекува да оди на училиште.
– Сака да зборува за тоа што се случува на училиште.
– Самостојно ги исполнува обврските поврзани со училиштето.
– Има добар апетит и добар сон.
– Се грижи за своето работно катче и училиштен прибор.
– Сака да си игра со децата од одделението.
– Си го сака наставникот.

Поттикнете го детето да биде гордо што тргнува во прво одделение!

Извор