Ако сте родител, можеби сте запознаени со пребарувањето на интернет за објаснување за речиси сè, од шеми на спиење до чудни исипи – и едно од прашањата што можеби сте ги поставиле е „Кога бебињата престануваат да плачат толку многу?“
Досега, најавторитетната студија на оваа тема од 1962 година сугерирала дека плачењето го достигнува максимумот во 6-тата недела, пред да се намали и да се стабилизира на ниско ниво по 12 недели – ова е општо прифатената „крива на плачот“.
Сега една нова студија, која опфаќа поголем број податоци собрани во текот на подолг временски период, покажува дека одржливото плачење кај доенчињата може да трае многу подолго – а тимот што стои зад истражувањето сака да ја прецрта кривата на плачење. „Ако на Гугл го пребарувате моментот на плачење на детето, ќе видите многу слики од овој конкретен графикон“, вели Арно-Квентин Вермилет, инструктор по когнитивни науки на Универзитетот „Архус“ во Данска. „Затоа, мислевме дека би било интересно да ги моделираме сите достапни податоци за да видиме каков тип шема најдобро ги претставува податоците и да тестираме дали тоа е во согласност со оригиналната крива на плачот“.
Стандардната дефиниција за прекумерно плачење (колика) е да се плаче повеќе од три часа дневно и најмалку три дена неделно. Во првите шест недели по раѓањето, меѓу 17 и 25 проценти од бебињата се смета дека имаат колики. Овде тимот собрал информации од 17 различни земји и 57 посебни истражувачки проекти, опфаќајќи ги навиките за плачење за вкупно 7.580 доенчиња, како што објавиле нивните родители. Поважно е тоа што податоците опфатиле 12 месеци, наместо 12 недели со кои се занимавала студијата од 1962 година. Додека податоците покажале голема варијабилност во однос на шемите на плачење, истражувачите дојдоа до два статистички модели: еден покажува врв на плачење по четири недели и еден покажува стабилно ниво на плачење во првите недели проследено со постепено намалување.
Ниту еден модел не се усогласува толку добро со традиционално прифатената крива на плачење, додека податоците исто така покажуваат дека прекумерното плачење често може да продолжи со месеци – што може да биде смирувачко за новите родители кои се прашуваат за своите бебиња. „Создадовме два математички модели кои разумно ги претставуваат достапните податоци“, вели неврологот Кристин Парсонс од Универзитетот во Архус.
„Ниту еден од нив не покажува дека времетраењето на плачењето паѓа толку значително по пет недели, што инаку се гледа на графиконите што им се претставени на родителите. Достапните податоци покажуваат дека плачењето сè уште е значаен дел од репертоарот на многу доенчиња по шест месеци“.
Истражувачите, исто така, забележале дека навиките за плачење може значително да се разликуваат помеѓу земјите, иако податоците се ограничени во некои региони. На пример, стапката на плачење кај доенчињата во Индија, Мексико и Јужна Кореја е помала отколку во земјите како што се САД, Велика Британија и Канада. Плачењето е важен дел од развојот на детето. Се користи за да се привлече вниманието на родителите, а начинот на кој родителите потоа реагираат може да биде влијателен во однос на когнитивниот и емоционалниот развој на бебето. Освен што ги уверува родителите за тоа какви би можеле да бидат нормите во однос на шемите на плачење, новото истражување може да биде корисно и за здравствените работници кои имаат задача да препознаат кога се случува нешто посериозно.
„Конкретно за лекарите, тоа е важно затоа што нивната работа е да помогнат, да ги поддржуваат и да ги усогласат очекувањата на сите загрижени родители“, вели Парсонс. „Важно е лекарите да имаат ажурирани податоци за тоа што е нормално плачење кај доенчиња за да можат најдобро да ги поддржат новите родители.“
Автор: Дејвид Нилд
912